Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/13596 Esas 2019/9710 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/13596
Karar No: 2019/9710
Karar Tarihi: 18.12.2019

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/13596 Esas 2019/9710 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda, sanık özel belgede sahtecilik suçundan mahkum edildi. Ancak, mahkeme kararında 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi ile ilgili hatalar yapıldığı belirtildi. Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesi gereğince sanığa ödeme önerisinde bulunulmasından sonra sonuçlarına göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği ifade edildi. Ayrıca, TCK'nin 53. maddesi Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği için yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Sonuç olarak, mahkeme kararı bozuldu ve yasanın ilgili maddeleri detaylı bir şekilde açıklandı. Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63. maddesi, özellikle 56. maddesi, ve TCK'nin 53. maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı sonrasında yeniden değerlendirilmelidir.

11. Ceza Dairesi 2017/13596 E. , 2019/9710 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz taleplerinin reddine; ancak:
1-Hükümden önce 19.02.2014 tarih ve 28918 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanun"un 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrasındaki "Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi, işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükmü karşısında; özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki düzenleme uyarınca sanığa ön ödeme önerisinde bulunulmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiğinin gözetilmemesi, yasaya aykırı,
2- Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.