Tehdit - hakaret - yaralama - hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/12734 Esas 2020/9530 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12734
Karar No: 2020/9530
Karar Tarihi: 08.09.2020

Tehdit - hakaret - yaralama - hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/12734 Esas 2020/9530 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir davadaki hükümleri incelemiş ve karar vermiştir. Davada sanıklar hakaret, tehdit, yaralama ve hakkı olmayan yere tecavüz suçlarından yargılanmışlardır. Sanıkların bazıları beraat etmiş, bazıları mahkum edilmiş ve hükümlerin açıklanması geri bırakılmıştır. Başvurunun temyiz edilmemesi gerektiği belirtilmiştir. Sanığın yaralama suçundan mahkumiyet kararı temyiz edilemez olarak görülmüştür. Temyiz isteği reddedilen diğer suçlar için hükümler onanmıştır. Kanun maddeleri 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleridir. 5320 sayılı Kanun hükümleri, hükümlerin açıklanmasının geri bırakılması uygulamasını düzenlemekte, CMUK’nın 317. maddesi ise temyiz edilemez hükümleri belirlemektedir.
4. Ceza Dairesi         2016/12734 E.  ,  2020/9530 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Tehdit, hakaret, yaralama, hakkı olmayan yere tecavüz
    HÜKÜMLER : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, mahkumiyet, beraat

    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    1-Sanık ... hakkında hakaret ve yaralama suçları ile sanık ... hakkında yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlara karşı yalnızca itiraz yolu açık olup yapılan başvurunun da bu doğrultuda değerlendirilmesi gerekliliği anlaşıldığından, sanıklar ... ve ..."ın temyiz isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
    2- Sanık ... hakkında kasten yaralama eyleminden kurulan kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."ın, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
    3-Sanık ... hakkında hakaret eyleminden kurulan beraat hükmü ile sanık ... hakkında tehdit, hakaret ve hakkı olmayan yere tecavüz eylemlerinden kurulan beraat hükümlerinin temyizinde ise;
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik katılanlar ..., ... ve ..."ın temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 08/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.