Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2380 Esas 2019/8333 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2380
Karar No: 2019/8333
Karar Tarihi: 07.05.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2380 Esas 2019/8333 Karar Sayılı İlamı

Özet:

2019 yılında Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davası sonucunda sanık mahkum edilmiştir. Ancak yapılan incelemede, sanığın cezaevinde başka bir suçtan hükümlü olduğu için kararın yüzüne karşı verilemediği, bu nedenle sanığın temyiz hakkının çiğnendiği ortaya çıkmıştır. Mahkeme, bu nedenle sanık hakkındaki kararı bozmuş ve 141/1 maddesi yerine 142/2-h maddesi uyarınca suçunu değerlendirmiş ve hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1 ve 142/2-h maddeleri, Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 254/2 ve 263. maddeleri.

2. Ceza Dairesi 2019/2380 E. , 2019/8333 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Kısa kararın açıklandığı 19.02.2015 tarihli duruşmaya,... Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü bulunan sanık getirtilerek hazır edilmiş ve hüküm sanığın yüzüne karşı verilmiş ise de, yasa yolu bildiriminde CMK"nın 263"ncü maddesine göre bulunduğu cezaevi aracılığıyla kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi suretiyle yanıltılması nedeniyle, sanığın 06/03/2015 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek; temyiz isteminin reddine dair 12.03.2015 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilerek ve temyiz isteminin reddine karar vermekle işten el çekmesi gereken mahkemenin, taraflar arasında uzlaşma sağlandığından bahisle CMK’nın 254/2. maddesi gereğince vermiş olduğu, 16.02.2017 tarihli sanık hakkında açılan kamu davasının düşürülmesine ilişkin ek kararın da yok hükmünde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın olay günü cami tuvaletinde bulunan masa üzerinden para çalması biçiminde gerçekleşen eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfının değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun’un 141/1 maddesi gereğince uygulama yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA, 07.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.