Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/5187 Esas 2019/5757 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5187
Karar No: 2019/5757
Karar Tarihi: 23.09.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/5187 Esas 2019/5757 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûm edilmiştir. Mahkeme, sanığın daha önce aynı suçtan dolayı herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri almadığından, hükümden önce yayımlanan 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmadığına karar vermiştir. Bu nedenle, sanık hakkında doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandığı ve bu tedbirin ihlal edildiği için yargılamaya devam edildiği ve mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Kararda yapılan incelemeler sonucunda, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olduğu, savunmaların ve delillerin gerekçeli kararda yer aldığı ve mahkumiyet kararının doğru biçimde belirlendiği karara varılmıştır. Kanun maddeleri olarak ise; 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi, TCK'nın 191. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası değerlendirilmiştir.

10. Ceza Dairesi 2018/5187 E. , 2019/5757 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme :... 2. Çocuk Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması suretiyle
mahkûmiyet

Dosya incelendi
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin uygulanması sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 23/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.