İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1, 52/2, 4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sürücü ..."ın idaresindeki araçla gece vakti aydınlatmanın olmadığı yerleşim dışı iki yönlü iki şeritli yolda seyir halinde iken, yol yapım çalışması nedeniyle her iki yönden de geçişi engelleyecek şekilde yolu kapatan toprak tümseğe çarpması neticesinde, aracındaki eşi Mücella"nın basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde, gelini Fahriye ve torunu ..."un ise basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandıkları olayda, yol yapım çalışmasını üstlenen şirkette inşaat teknikeri olarak görevli olan sanığın, yol yapımına ilişkin gerekli işaretlemelerin yapılmaması nedeniyle asli kusurlu olduğu anlaşılmakla, mahkumiyetine ilişkin yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusurunun olmadığına ilişkin ve sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkûmiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceğinin düzenlendiği, madde uyarınca sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebilmesi için trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırı davranmak gerektiği dikkate alındığında, dosya içeriğine göre olayın yol yapım çalışmasına ilişkin işaretlemelerdeki eksikliklerden kaynaklandığı, sanığın da çalışmayı gerçekleştiren şirkette inşaat teknikeri olarak görev yaptığı nazara alınmadan, sanığa ait sürücü belgesinin takdiren 6 ay süreyle geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün TCK"nın 53/6. maddesinin uygulanmasına ilişkin B fıkrasının 6 nolu bendinin hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.