Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/13006 Esas 2016/753 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat .. tarafından, davalı ... aleyhine 28/03/2014 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kesin hüküm nedeniyle reddine dair verilen 28/01/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece kesin hüküm nedeniyle davanın usulden reddine karar verilmiş, karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı ile aynı sitede ikamet ettiğini, davalının hakaretlerine maruz kaldığından şikayetçi olduğunu, davalı hakkında iki ayrı kamu davası açıldığını, kendisininde bir tazminat davası açtığını, bu davalar için kendi avukatına ücret ödemek zorunda kaldığını belirterek uğramış olduğu maddi zararın ödetilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece,.. 2011/430 esas, 2013/820 karar sayılı dosyası ile iş bu dosyanın tarafı, konusu ve sebepleri aynı olduğu gerekçesiyle davanın kesin hüküm nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden; .. 2011/430 esas 2013/820 karar sayılı dosyasında davacı, önceki davalar için yapılan masraflar ve davalar nedeniyle uğradığı zaman kaybının telafisi için maddi tazminat isteminde bulunduğu anlaşılmaktadır. Davacı iş bu dosya ile de davalı ile aralarındaki davalar nedeniyle avukatına ödediği ücreti talep etmektedir. Her iki davanın konusu aynı değildir. İlk davada verilen hüküm bu dosya için kesin hüküm oluşturmadığından mahkemenin red gerekçesi doğru değildir. Ancak vekil ile müvekkil arasındaki ücret anlaşması tarafları bağlar; 3. kişiler yönünden bağlayıcı değildir. Taraflar arasındaki dosyalarda vekalet ücreti kabul ve ret oranlarında değerlendirilmiştir. Davacı kendi avukatına aralarındaki anlaşmaya göre ödeme yapmıştır. Davacının kendi avukatına anlaşmaya göre; ödediği vekalet ücretlerini davalıdan talep etmesi hukuken mümkün değildir.
Mahkemece, açıklanan olgular gözetilerek, davanın reddedilmesi gerekirken, kesin hüküm nedeniyle reddedilmesi doğru değil ise de; mahkeme kararı sonuç olarak doğru olduğundan bozma nedeni yapılmamıştır. Bu nedenle sonucu itibariyle doğru olan kararın gerekçesi değiştirilmek suretiyle onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda gösterilen nedenle, gerekçesi değiştirilerek ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının davacıya yükletilmesine, peşin alınan harcın bundan mahsubuna 21/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.