MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, ruhsatsız ateşli silahlarla mermileri satın alma veya taşıma veya bulundurma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Müşteki sanık ... Çelik"in sanıktan şikayetçi olup cezalandırılmasını istemesine ve katılma talebinin bulunmasına rağmen, bu konu hakkında bir karar verilmediği ve müştekinin kararı temyiz ederek katılma iradesini açıkça ortaya koyduğu anlaşıldığından, müştekinin 5271 sayılı CMK"nin 237/2 ve 260/1. maddeleri gereğince kamu davasına katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
1)Katılan sanık ... Çelik"in hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı sanık sıfatıyla vekalet ücretine hasren yaptığı temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı kararı uyarınca, 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının, 5271 sayılı CMK’nin 231/12 maddesi gereği itirazı kabil olup, hükümle bağlantılı vekalet ücreti yönünden de temyizinin mümkün bulunmadığı, sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının itiraz incelemesinden geçerek kesinleştiği anlaşılmakla, temyizen incelenmeyen dosyanın mahalli mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE,
2)Sanık ... hakkında ruhsatsız ateşli silahlarla mermileri satın alma veya taşıma veya bulundurma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelen temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında kasti suçtan verilen hapis cezası yönünden Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de bu husus, infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
3)Sanık ..."nun katılan ... Çelik"e karşı kasten yaralama suçundan aldığı mahkumiyet hükmüne yönelen temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a)Dosyada bulunan ve hükme esas alınan Adıyaman Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğünün 28.11.2013 tarihli raporunda katılanın yaralanması ile ilgili ""....Kişide meydana gelen sol kaş üzerinde 1 cm"lik abrazyon, sağ ve sol uylukta kas dokusuna peretre ateşli silah yaralanmaları, penis yaralanması, ereksiyon zayıflığı arızalarının; basit bir tıbbi müdahaleyle giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte olmadığı, duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına ya da yitirilmesine neden olup olmadığı hususunda şahsın tam teşekküllü bir hastaneden gerekli ereksiyon testlerinin yaptırılarak üroloji uzmanınca ereksiyon zayıflığı olup olmadığı hususunda düzenlenecek raporun aldırtırılarak şube müdürlüğümüze gönderilmesinin uygun olduğunun..."" belirtildiği, Gaziantep Üniversitesi Şahinbey Araştırma ve Uygulama Hastanesinin 03.04.2014 tarihli raporunda penil renkli doppler usg tetkikinden sonra katılanın tekrar muayene edilmesi gerektiğinin bildirilmesine karşın aynı hastanenin 25.06.2014 tarihli raporundan katılanın tetkikleri yaptırmayı reddettiğinin anlaşılması karşısında, katılanda meydana gelen yaralanmanın niteliğinin suç vasfının tayini açısından denetime imkan verecek şekilde belirlenmesi, katılanın yaralanmasına ilişkin her türlü tereddütün giderilmesi bakımından, tüm tedavi evrakları, geçici ve kesin raporlarının temini ile en yakın Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğünden, 5237 sayılı TCK"nin 86. ve 87. maddelerinde belirlenen ölçütlere uygun rapor alınması gerektiği gözetilmeden, yetersiz rapora dayanılarak eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
b)Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; katılan ile sanık arasında tarla sulama meselesi yüzünden çıkan tartışmada karşılıklı olarak birbirlerine küfür edip, yumrukla vururken tanığın gelerek sanıkları ayırmaya çalıştığı ve sanığın da bu sırada katılanı ateşli silahla yaraladığı olayda, sanık ve katılanın beyanlarından ilk haksız hareketin kimden geldiğinin belirlenemediği, tanığın da olay yerine gelmeden önceki hadiselere vakıf olmadığı ve sanığın da yaralanmasının bulunduğu anlaşılmakla, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda (1/4) uygulanmasını gerektirdiğinin gözetilmemesi sonucu sanık hakkında fazla ceza tayini,
c)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve katılanın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.