MAHKEMESİ : .FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 1.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 10/07/2018 tarih ve 2015/237-2018/285 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, 1986 yılında kurulan müvekkili şirketin 1989 yılında unvanının Akfen İnşaat Turizm ve Ticaret Ltd. Şti. olarak tadil edildiğini, unvandaki ayırt edici ibarenin AKFEN ibaresi olduğunu, müvekkilinin bu ibare üzerinde üstün ve önceye dayalı hak sahibi olduğunu, “AKFEN” markasının tanınmış marka olarak tespit edildiğini, davalının ticaret unvanında müvekkilinin tanınmış AKFEN ibaresine yer vermesinin müvekkilinin unvanına tecavüz teşkil ettiğini ve haksız rekabete sebebiyet verdiğini ileri sürerek, öncelikle mevcut tecavüzün durdurulması için ihtiyati tedbir kararı verilmesini, davalının tecavüzünün ve haksız rekabetinin önlenmesine, davalıya ait ticaret unvanında yer alan AKFEN ibaresinin ticaret unvanından silinmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının müvekkili aleyhine açtığı tarafları, konusu ve dava sebebi aynı 2 dava daha bulunduğunu, derdestlik nedeniyle davanın reddi gerektiğini, müvekkili şirketin 11.07.1996 tarihinde tescil edildiğini ve bu unvanı ile o tarihten bu yana sadece inşaat sektöründe faaliyetini gösterdiğini, davacının uzun süre suskun kalarak dava açmasının iyiniyetli olmadığını, davanın zamanaşımı gözetilerek reddi gerektiğini savunarak, öncelikle derdestlik yönünden davanın usulden reddine, davanın esas yönünden de reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, somut olayda marka hakkını ihlal ve haksız rekabete dayalı taleplerin subut bulmadığını, davacının 19 yıl süre ile sessiz kaldıktan sonra unvan terkini telebinde bulunmasının MK.2. maddesindeki iyiniyet ilkesine aykırı olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 18,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 03/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.