Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2013/29865 Esas 2016/495 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/29865
Karar No: 2016/495
Karar Tarihi: 09.02.2016

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2013/29865 Esas 2016/495 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir yağma davasında, eylemin silahla, savunamayacak durumda olan kişiye karşı ve geceleyin işlendiği tespit edilerek sanık hakkında TCK'nun 149/1-(a),(d),(e) ve (h) maddeleri ile birlikte 61. madde uyarınca alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği kararı verilmiştir. Ancak, daha önce sanık hakkında verilen mahkumiyet kararının temyiz edilmediği fark edilerek bu kararda kazanılmış hakların korunması ilkesine uyulmadığı gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. Sonuç olarak, ceza 1.080 TL adli para cezasına indirilmiştir. Kanun maddeleri olarak, TCK'nun 149/1-(a),(d),(e) ve (h) maddeleri ile birlikte 61. madde ve 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi ile 1412 sayılı CMUK'nun 326/son maddesi ve 322. madd

6. Ceza Dairesi 2013/29865 E. , 2016/495 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 6 - 2012/169952
MAHKEMESİ : Mersin 1.Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10/05/2012
NUMARASI : 2012/113 (E) ve 2012/146 (K)
SUÇ : Yağma

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Eylemin, silahla, konutta, beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda bulunan kişiye karşı ve geceleyin işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 149/1. maddesinin (a) bendi ile birlikte (d), (e) ve (h) bentlerinin de uygulanması ve aynı yasanın 61. maddesi değerlendirilerek alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin düşünülmemesi, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış,

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

Sanık hakkında kurulan 26.04.2007 tarihli hükmün sanık aleyhine temyiz konusu edilmediğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca ceza süresi bakımından sanığın kazanılmış hakkının korunması gerektiğinin gözetilmemesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık M.. B.. savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, aynı yasanın 326/son maddesi uyarınca aleyhe değiştirme ilkesi gözetilerek, sonuç cezanın 1.080.-TL adli para cezasına indirilmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.