MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama, konut dokunulmazlığının ihlali, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar ... ve ... haklarında kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, sanık ... ve katılan-sanık ... haklarında kasten yaralama suçundan doğrudan verilen adli para cezasının miktarları itibariyle kesin nitelikte olup temyizi mümkün bulunmadığından anılan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık ... ve katılan-sanık ... haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, katılan-sanık ... hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan, sanık ve katılan-sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanıklar ... ve ... haklarında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde ise ;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5271 sayılı CMK"nın 226/2. maddesine aykırı olarak, sanıklara ek savunma hakkı tanınmadan 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c. maddesinin uygulanması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafileri ile katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 04.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.