Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/3276 Esas 2019/8317 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Dosya içeriğine ve tutanaklara göre, mağdurun dairesinin önüne apartmanın boşluğuna istiflediği temizlik malzemelerini çalan sanıkların şüphe üzerine durdurulması üzerine, ellerindeki poşette bulunan suça konu eşyaları çaldığı yeri söylemek suretiyle henüz yasal müracaatı bulunmayan mağdura iadesini sağladıklarının anlaşılması karşısında, sanık hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükmünün uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanık ... ve temyiz dışı sanık ...’nin olay günü saat 16:00-17:00 sıralarında suça konu eylemi gerçekleştirdiklerini savundukları, mağdurun da görgüye dayalı bilgisinin olmadığı ve UYAP"tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre, suç tarihinde yaz saati uygulaması da dikkate alındığında gece vaktinin, saat 20:59’dan itibaren başladığının anlaşılması karşısında; suçun gece işlendiğine ilişkin kanıtlar denetime olanak verecek şekilde değerlendirilmeden, sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan hüküm kurulurken TCK"nın 116/4. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
3-Sanığın tekerrüre esas alınan Konya 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 15/05/2012 gün ve 2011/918 Esas, 2012/803 Karar sayılı ilamındaki mahkûmiyetin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 18/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la yeniden düzenlenen TCK’nın 191. maddesi ile aynı Kanun’la 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası gereğince uyarlanması sonucu "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" ve koşulları gerçekleştiğinde CMK"nın 231. maddesinin 10. fıkrası uyarınca "davanın düşmesine" karar verileceğinin öngörülmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının kabulünde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 1 ve 2 numaralı bozma nedenlerinin hakkında verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmeksizin kesinleşen temyiz dışı sanık ...’a da SİRAYETİNE, 07.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.