Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/3075 Esas 2019/8313 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3075
Karar No: 2019/8313
Karar Tarihi: 07.05.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/3075 Esas 2019/8313 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mağdurun otomobilini site otoparkından çalmıştır. Hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak suçun niteliği, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesi yerine 142/1-e maddesi olarak değerlendirilmiştir. Sanık cezasında indirim yapılmasına rağmen temyiz edilmemiştir. Yargılama sonucu hüküm istenildiği gibi onanmıştır. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b ve 142/1-e maddeleri, 168/1. maddesi ve 53. maddesi. 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesiyle ilgili Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarihli 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da dikkate alınmıştır.

2. Ceza Dairesi 2018/3075 E. , 2019/8313 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya kapsamı ve oluşa göre; mağdurun olay günü otomobilini site otoparkına kapılarını kilitleyerek park ettiğinin anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin, suç tarihi itibarıyla 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun’un 142/1-e maddesi gereğince uygulama yapılması, her iki bentteki suçun öngördüğü cezaların alt ve üst sınırlarının aynı olması nedeniyle sonuca etkili görülmediğinden bozma sebebi yapılmamış, mağdurun aracı çalındıktan sonra aracın yakıtının bitmesi üzerine terk edilmiş halde bulunduğunun anlaşılması karşısında; sanık hakkında etkin pişmanlık koşulları oluşmadığı halde cezasından 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesi gereğince indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 07.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.