Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8847 Esas 2019/17249 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8847
Karar No: 2019/17249
Karar Tarihi: 30.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8847 Esas 2019/17249 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiş, ancak Yargıtay tarafından reddedilmiştir. Mahkeme tarafından verilen adli para cezası kesinleştirilmiştir ve temyize konu edilemeyeceği belirtilmiştir. Bu nedenle temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri: 6217 sayılı Kanun'un 23. maddesi ile değişik CMK'nin 272/3-a maddesi, 6723 sayılı Kanun ve 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi, ve eski CMUK'un 305 ila 326. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2019/8847 E. , 2019/17249 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Temyiz isteminin reddine dair

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Bozma sonrası, hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı itibarıyla, “Hapis cezasından çevrilen adli para cezaları hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen 3.000 TL. dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmü,
a) 6217 sayılı Kanun"un 23. maddesi ile değişik CMK"nin 272/3-a maddesi gereğince kesin olduğu,
b) 6723 sayılı Kanun’la 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesinde yapılan değişiklik gereğince, İstinaf Mahkemelerinin yürürlüğe girdiği 20.07.2016 tarihinden önce Yargıtay tarafından bozulan kararlarda, bu kararlar kesinleşinceye kadar eski CMUK’un 305 ila 326. maddelerinin halen yürürlükte olması dikkate alınarak, verilen adli para cezasının CMUK’un 305/1. maddesi gereğince de kesin olduğu belirlendiğinden, temyizinin mümkün olmadığı, bu nedenle temyiz isteminin reddine ilişkin 17.10.2018 tarihli ek kararda usul ve kanuna aykırı bir yön bulunmadığından sanığın bu karara yönelik itirazının reddine ve redde ilişkin ek kararın ONANMASINA, 30.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.