Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava Tarihi : 02/06/2015
Hüküm : Davanın reddine

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Davacı hakkındaki gözaltı ve tutuklama işlemlerinin 1 Haziran 2005 tarihinden önce gerçekleştiğinin anlaşılması karşısında 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 6. maddesine göre, davacının tazminat isteminin 466 sayılı Kanun hükümlerine tabi olduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 06/05/2014 tarih, 2014/141 Esas, 2014/229 sayılı kararında da belirtildiği üzere 466 sayılı Kanun hükümlerine tabi olan tazminat davalarının beraat veya kovuşturmaya yer olmadığına dair kararların kesinleşme tarihinden itibaren her halükarda 10 yıl, kesinleşmiş kararların tebliğinden itibaren ise 3 ay içinde açılması gerektiği, bu kapsamda tazminat davasının dayanağı olan İstanbul 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 30/11/2012 tarih, 2011/24 Esas, 2012/348 sayılı kararı ile davacı hakkında kasten öldürmeye azmettirme suçundan beraat kararı verildiği, beraat kararının Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 2014/1880 Esas, 2014/3058 Karar sayılı ilamı ile onanarak 13/05/2014 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının ise 02/06/2015 tarihinde açıldığı dikkate alınarak, öncelikle beraat kararının kesinleşme şerhli örneğinin ya da Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 2014/1880 Esas, 2014/3058 Karar sayılı onama ilamının davacıya tebliğ edilip edilmediği veya davacının beraat kararının kesinleştiğini dosyadan belge almak ve benzeri yollarla öğrenip öğrenmediği, dolayısıyla tazminat davasının 3 aylık sürede açılıp açılmadığı belirlenerek, davanın süresinde açıldığının tespit edilmesi halinde dosya içerisinde bulunan iddianame içeriğine göre davacının 4422 sayılı Kanuna muhalefet, kasten yaralamaya azmettirme ve tehdit suçlarından da cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı nazara alınarak, davacı ile ilgili olarak düzenlenen gözaltı, tutuklama ve tahliyeye ilişkin tüm tutanak, müzekkere ve belgelerin, ceza yargılaması sürecinde davacı hakkında verilen tüm kararların ve Yargıtay ilamlarının davacı ile ilgili kısımlarının Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde onaylı birer sureti temin edilip dosya içerisine alınarak, davacının hangi suç ya da suçlardan tutuklandığı, iddianamede belirtilen 4422 sayılı Kanuna muhalefet, kasten yaralamaya azmettirme ve tehdit suçları ile ilgili olarak davacı hakkında hangi tarihte ne karar verildiği, verilen kararların
kesinleşip kesinleşmediği, tutuklama müzekkeresinin infaz edilip edilmediği, gözaltı ve tutukluluk süresinin mahsup edilip edilmediği araştırılarak 466 sayılı Kanunda öngörülen tazminat isteme koşullarının bulunup bulunmadığının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve araştırma ile ve gözaltı ve tutuklama işlemlerinin gerçekleştiği tarihte yürürlükte olmayan 5271 sayılı CMK"nın 142/1. maddesinde öngörülen 1 yıllık sürede açılmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi,
2- Gerekçeli karar başlığında, dava türünün ve dava tarihinin yazılmaması ile ""Davacı: K.H."" ibaresine yer verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 14/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.