Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/7549 Esas 2018/2966 Karar Sayılı İlamı

Bölge Adliye Mahkemesi’nce verilen hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararına yanlış anlam verilerek 5237 sayılı TCK"nın 53/b maddesinin uygulanmaması yerinde değil ise de bu durumun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
5271 sayılı CMK’nın 288.ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler dikkate alınarak, CMK’nın 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile temyiz dilekçesinde; sanık müdafiinin; “sanığın uyuşturucu maddeyi başkasına satma, devir veya tedarik etmek hususunda herhangi bir davranış içine girdiğine yönelik bir tespitin bulunmadığını”, “sanığın üzerinde yakalanan uyuşturucu madde miktarının kullanım sınırları içerisinde olduğunu”, “sanığın kendi rızası ile uyuşturucu maddeyi teslim ettiği ve olayı aydınlattığı halde ceza indiriminin yarı oranında olması gerekirken cezadan ¼ oranında indirim yapıldığını”, “eylemin teşebbüs aşamasında kaldığını”, “eylemin maddi ve manevi unsurlarının oluşmadığını” ve “Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5.Ceza Dairesi kararının hukuka aykırı olduğunu” belirtmesi karşısında, temyiz isteminin CMK’nın 294/2. maddesi kapsamında olduğu ve hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik olarak yapılan incelemede; sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükme ilişkin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi’nin kararı hukuka uygun bulunduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz isteminin CMK’nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, 27.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.