Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/14621 Esas 2016/701 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... ve diğeri tarafından, davalı ... aleyhine 09/02/2010 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 07/10/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı taraf, davalı ... ile davacılardan ..."in evlilik dışı ilişki yaşadıklarını, bunun sonucunda ..."un dünyaya geldiğini, bu durumu bilmesine rağmen davalının üzerine düşen sorumluluğu yerine getirmediğini ileri sürerek babalığa hükmedilmesini, nafaka, maddi ve manevi tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, manevi tazminat istemi tefrik edilerek eldeki dosya üzerinden görülüp karara bağlanmış; talebin bir bölümünün kabulüne hükmedilmiştir.
Dosya kapsamından, tarafların birbirleriyle evlilik dışı ilişki yaşadıkları, davacı ..."un bu ilişki sonucu dünyaya geldiği, çocuk 09/06/1998"de dünyaya geldiğinde anne ..."in dava dışı .. evli olduğu, evlilik içinde doğan .. , dava dışı .. çocuğu olarak nüfusa kaydedildiği anlaşılmaktadır. Yine ..., ... 16/05/2000 tarihinde boşanmış, davalı ..."ya karşı 09/12/2010 tarihinde babalık davası açmış, 06/11/2013 tarihinde verilen kararla ..."nun çocuğun babası olduğuna hükmedilmiş, anılan karar 30/06/2015 tarihinde kesinleşmiştir.
Yukarıda anlatılanlar ışığında, başka şahıslarla evli oldukları halde cinsel birliktelik yaşayan tarafların, bu ilişkiden doğan müşterek çocuklarının nüfusa .. kızı olarak kaydedilmesi ve davalının kızı olduğu hususunun 30/06/2015 tarihinde kesinleşen mahkeme kararıyla tespit edilmiş olması nazara alındığında, dava konusu taleple ilgili davalının sorumlu olmayacağının kabulü ile davanın tümden reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı gerekçeyle talebin bir kısmına hükmedilmesi yerinde görülmemiş; kararın, bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda gösterilen nedenlerle temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 20/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.