MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf isteminin esastan reddi


İstanbul Anadolu 40. Asliye Ceza Mahkemesinin 2016/37 Esas ve 2016/502 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine karşı, sanık ve müdafiinin CMK"nın 272 ve müteakip maddeleri uyarınca İstinaf kanun yoluna başvurması üzerine; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucu verilen 30.01.2017 gün, 2017/141 Esas ve 2017/274 Karar sayılı "Esastan Red" kararına karşı, sanık tarafından usulüne uygun olarak açılan temyiz davası incelenip görüşüldü:
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesi’nin 30.01.2017 tarih, 2017/141 Esas ve 2017/274 Karar sayılı ilamın sanık müdafii Av. ..."a usulüne uygun olarak iş yerinde daimi çalışanı Aydın Gündüz"e 09/02/2017 tarihinde tebliğ edildiği, sanığın kendisine bir müdafii atandığından ilk derece mahkemesinde aynı celsede birlikte bulunmaları sebebi ile haberi olduğu, sanık müdafii temyiz dilekçesini 22/02/2017 havale tarihi ile sunduğu, tebliğ tarihi ile temyiz başvuru dilekçesinin verilmiş olduğu tarih arasında kanunda temyiz süresi olarak belirlenen 7 günlük yasal sürenin geçmiş olması nedeni ile İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 28/02/2017 gün, 2017/141 Esas ve 2017/274 Karar sayılı ek kararı ile temyiz talebinin reddine karar verildiği, bu ek kararın da 06.03.2017 tarihinde sanık müdafii Av. ..."a usulüne uygun olarak iş yerinde daimi çalışanı Aydın Gündüz"e tebliğ edildiği, bu ek karara yönelik temyiz talebinde bulunulmadığı, 05.06.2018 tarihinde de sanık ...’ın hükümden haberi olmadığı gerekçesiyle eski hale getirme ve infazın durdurulması talebinde bulunduğu, bu talep hakkında da İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 04/07/2018 gün, 2017/141 Esas ve 2017/274 Karar sayılı ek kararı ile infazın durdurulması talebinin reddine, eski hale getirme talebinin incelenmesi için dosyanın Yargıtay’a gönderilmesine karar verildiği, sanık müdafii olan Av. ...’ın 16.01.2019 tarihli dilekçesi ile yanında Aydın Gündüz isimli bir çalışanı olmadığını, bu şahsın aynı iş hanının caddesinde dükkan sahibi olduğunu, tebligatın usulsüz olarak yapıldığını bu nedenle eski hale getirme talebinin kabulü gerektiğini beyan etmesi nedeniyle sanık müdafiinin temyizinin öğrenme üzerine ve süresinde olup olmadığının tespiti açısından, gerekçeli kararı tebliğ aldığı anlaşılan Aydın Gündüz adlı kişinin tebliğ tarihinde sanık müdafiinin iş yerinde çalışan bir görevli olup olmadığı hususunda araştırma yapılması için iade kararı verildiği, SGK kayıtlarına göre Aydın Gündüz isimli kişinin avukatın yanında çalışmadığı, yine kolluk araştırmasına göre çevrede böyle bir kişinin bulunmadığının tespiti üzerine sanık müdafiinin 22.02.2017 tarihli temyiz talebinin, 16.01.2019 tarihli eski hale getirme talebinin ve sanığın eski hale getirme talebinin kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK"nın 294. maddesinde düzenlenen, ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır."" şeklindeki düzenlemede gözetilerek sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde herhangi bir sebep göstermediklerinin anlaşılması karşısında; sanık ... ve müdafiinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 23.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.