Taraflar arasındaki “menkul iadesi” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul 13.Asliye Ticaret Mahkeme’since davanın reddine dair verilen 03.05.2010 gün ve 2009/784 E.- 2010/213 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 19.Hukuk Dairesi’nin 12.10.2011 gün ve 2011/738 E-2011/12447 K. sayılı ilamı ile;
(...Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında yapılan 10.10.2007 tarihli finansal kiralama sözleşmesine istinaden kiralama konusu malların davalıya teslim edildiğini, kira bedelleri ve sigorta borçlarının ödenmediğini, keşide edilen ihtarnameden sonuç alınamadığını belirterek, finansal kiralama konusu menkullerin davacıya iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, Finansal Kiralama Kanunu"nun 23/1.maddesi uyarınca davacının Finansal Kiralama bedelini ödemede temerrüde düşen davalı kiracıya 60 günlük sürede ödeme yapılmaması halinde malın iadesi ve finansal kiralama bedelini istemek için ihtarname gönderilebileceği, ancak somut olayda davacının davalıya gönderdiği 24.07.2009 tarihli ihtarnamenin davalıya tebliğ edilemediği, bu durumda davacının akdi feshetme ve malın iadesini isteme hakkının doğmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dava, Finansal Kiralama Sözleşmesinden kaynaklanan finansal kiralamaya konu malın iadesi istemine ilişkindir. Taraflar arasında imzalanan 18.04.2007 tarihli Finansal Kiralama Sözleşmesinin 50.maddesinde “Kiracı ve kefiller, kiralayan tarafından herhangi bir husus için sözleşmenin özel şartlar bölümünde yer alan adreslerine yapılacak her türlü tebligatın, kanuni ikametgâhlarına veya kendilerine yapılmış tebligat olduğunu, Tebligat Kanunu"nun 35. ve İcra İflas Kanunu"nun 21.maddesindeki usulün uygulanmasını şimdiden kabul ve taahhüt ederler.” denilmektedir.
Bu durumda mahkemece anılan sözleşme hükmü üzerinde durulup varılacak uygun sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir...)
gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Davacı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu’nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, finansal kiralama sözleşmesine konu menkullerin iadesi istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, davacı vekilinin temyizi üzerine karar, Özel Dairece yukarıda başlık bölümünde gösterilen nedenlerle bozulmuştur.
Yerel Mahkemece, önceki kararda direnilmiş; hükmü temyize davacı vekili getirmiştir.
Genel Kurulda işin esasının görüşülmesinden önce, Özel Daire ilamında bozma gerekçesi yapılarak tartışılması istenilen sözleşmenin 50.maddesinin yerel mahkemece değerlendirilmek suretiyle verilen temyize konu kararın gerçekte yeni hüküm niteliğinde olup olmadığı, dolayısıyla, temyiz incelemesinin Hukuk Genel Kurulu"nca mı, yoksa Özel Dairece mi yapılması gerektiği hususu ön sorun olarak görüşülmüş ve oybirliği ile önsorun bulunmadığına karar verilerek işin esasının incelenmesine geçilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu önüne gelen uyuşmazlık; finansal kiralama sözleşmesinin feshine ilişkin sözleşmedeki adrese gönderilen ihtarnamenin davalı şirkete tebliğ edilememiş olmasına rağmen, sözleşmenin 50.maddesindeki hüküm uyarınca tebligatın geçerli sayılmasının gerekip gerekmediği noktasında toplanmaktadır.
Taraflar arasında 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanunu çerçevesinde 10.10.2007 tarih ve 31617 yevmiye nolu düzenleme şeklinde finansal kiralama sözleşmesi düzenlenerek sözleşmeye konu makine ve ekipmanların davalıya teslim edildiği dosya kapsamıyla sabittir.
Davacı taraf, davalının sözleşmeden kaynaklanan 23.467,78 Euro borcunu ödemediğini ileri sürerek, borcun 60 gün içinde ödenmemesi halinde sözleşmenin fesih olunacağını davalıya ihtar etmek istemiş ve Beşiktaş 3.Noterliği’nde düzenlenen 24.07.2009 tarih ve 26131 yevmiye numaralı ihtarnamenin davalıya tebliğini Noter’den talep etmiştir. Bu ihtarnamenin tebliği için gönderilen tebligat evrakının ise, davalı şirketin belirtilen adresten taşındığının bildirilmesi nedeniyle tebliğ edilemeden iade edilmiş olduğu ilgili noter tarafından verilen şerhten anlaşılmaktadır.
Her ne kadar taraflar arasında imzalanan Finansal Kiralama Sözleşmesinin 50.maddesi: “Kiracı ve kefiller, kiralayan tarafından herhangi bir husus için sözleşmenin özel şartlar bölümünde yer alan adreslerine yapılacak her türlü tebligatın, kanuni ikametgâhlarına veya kendilerine yapılmış tebligat olduğunu, Tebligat Kanunu"nun 35. ve İcra İflas Kanunu"nun 21.maddesindeki usulün uygulanmasını şimdiden kabul ve taahhüt ederler” şeklinde düzenleme içermekte ise de; somut olayda davalıya çıkartılan ihtarnamenin davalı tarafa tebliğ edilmediği konusunda uyuşmazlık bulunmamakta olup, sözleşmenin bahsi geçen hükmünün de tebliğ edilmemiş olan bir evrakın, tebliğ edilmiş sayılmasına imkan veren bir düzenleme olduğunun kabulü mümkün değildir.
Bu durumda, davalı tarafa tebliğ edilmeyen bir ihtarnameyle temerrüdün oluştuğundan bahsedilemeyeceğinden, aynı hususa işaret eden direnme kararı usul ve yasaya uygun olup onanması gereklidir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle, usul ve yasaya uygun bulunan direnme kararı onanmalıdır.
S O N U Ç : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile direnme kararının yukarıda açıklanan gerekçelerle ONANMASINA, gerekli temyiz ilam harcı peşin alınmış olduğundan başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 6217 sayılı Kanunun 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 440. maddesi uyarınca karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 17.04.2013 gününde oyçokluğu ile karar verildi.
