MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 01.08.2013 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali ve tescil talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın yargı yolu nedeniyle reddine dair verilen 05.03.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, imar uygulamasından kaynaklı tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Davacı vekili, 3861 parsel sayılı taşınmazın yapılan imar uygulaması neticesinde davalı adına tapuya tescil edildiğini, tapu kütüğünün 3859 nolu sahifesinde taşınmazın 30920/63209 payının ... adına, 32289/63209 payının ise ... adına kayıtlı olduğunu, yapılan imar uygulaması neticesinde ..."e ait payın yok sayılarak taşınmazın davalı adına tescil edildiğini belirterek dava konusu taşınmazın davalı adına olan tapu kaydının iptali ile 30920/63209 payın dava dışı ... adına, kalan payın davalı adına tescilini istemiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, genel mahkemelerin görevi dışında kaldığından yargı yolu nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun "idari dava türleri ve idari yargı yetkisinin sınırı" başlıklı 2. maddesinde idari dava türleri ve idari yargı yetkisi açıkça düzenlenmiştir. Bu düzenlemeye göre idari işlemler hakkında yetki, şekil, sebep, konu ve maksat yönlerinden biri ile hukuka aykırı olduklarından dolayı iptalleri için açılan iptal davaları, idari eylem ve işlemlerden dolayı açılan tam yargı davaları ve idari sözleşmelerden dolayı taraflar arasında çıkan anlaşmazlıklara ilişkin davalar olarak gösterilmiştir.
Öte yandan, tapu iptal ve tescil davaları tapu siciline yönelik olup, İYUK"nun 2. Maddesi kapsamında idari dava türü değildir.
Somut olayda da; tapu iptali ve tescil isteğinde bulunulduğuna göre; tapu siciline yönelik bu talep hakkında adli yargının görevli olduğu açıktır. O halde mahkemece işin esası hakkında diğer dava şartlarıda gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 09.01.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.