Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/3342 Esas 2019/12736 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3342
Karar No: 2019/12736
Karar Tarihi: 18.09.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/3342 Esas 2019/12736 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, bir çocuk hakkında mala zarar verme ve hırsızlık suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerinin temyiz edilmesi sonucu verilmiştir. Çocuk mala zarar verme suçundan tayin edilen 1.320 TL adli para cezası nedeniyle temyiz edilememiştir. Hırsızlık suçuyla ilgili ise, suçun teşebbüs aşamasında kalması nedeniyle ceza miktarı değişmemiştir. Dosyadaki kanıtlar dikkate alınarak, mahkumiyet hükümlerinin onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise; 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde ve 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesidir.

13. Ceza Dairesi 2019/3342 E. , 2019/12736 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuğun mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.320 TL adli para cezasına ilişkin hükmün cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Otobüs terminalinde park halinde bulunan yolcu otobüsü içerisinden hırsızlığa teşebbüs eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-c maddesi kapsamında kaldığı gözetilmeksizin, aynı Kanunun TCK"nın 142/1-b maddesi ile hüküm kurulması sonuç ceza değişmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 18.09.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.