Yağma - tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2013/26775 Esas 2016/479 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/26775
Karar No: 2016/479
Karar Tarihi: 09.02.2016

Yağma - tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2013/26775 Esas 2016/479 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Diyarbakır Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi'nde gerçekleştirilen bir duruşmada, sanıklar M.B. ve S.N. tehdit ve yağma suçlarından suçlu bulundu. Ancak, sanıkların avukatlarının görevlendirilmesi nedeniyle yargılama giderleri olarak avukatlık ücretleri sanıklara yüklendi. Bu karar, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesine aykırı olduğu için yasal değildi. Dolayısıyla, mahkeme kararı bozuldu ve yargılama giderleri sanıklardan çıkarıldı. Kararda 5271 sayılı CMK'nın 231/5. maddesi de kararın temyizi için uygun değilken, 12. fıkrası uyarınca itirazın görevli mahkemece karara bağlandığı belirtilmiştir. 5271 sayılı Yasa'nın 150/3. maddesi uyarınca zorunlu savunman görevlendirilmesi de yapılan bu duruşmada geçerlidir. CMUK'nın 322. maddesi ise yargılama gideri olarak tayin edilen zorunlu müdafi ücretlerinin sanıklara yüklenemeyeceğini belirtmektedir.

6. Ceza Dairesi 2013/26775 E. , 2016/479 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 6 - 2012/94990
MAHKEMESİ : Diyarbakır Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, tehdit

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

1- Sanıklar hakkında tehdit suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;

5271 sayılı CMK’nın 231/5. maddesi kapsamında verilen kararların temyizi olanaklı bulunmayıp aynı maddenin 12. fıkrası uyarınca itirazı olanaklı kararlardan olduğu ve itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemece karar verildiği de anlaşılmakla dosyanın incelenmeden mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE,

2-Sanıklar hakkında yağma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak ;

Mahkemece 5271 sayılı Yasa"nın 150/3. maddesi uyarınca sanıklara savunmalarını yapmak üzere zorunlu savunman görevlendirilmesi nedeniyle, atanan savunmana ödenen avukatlık ücretinin, onsekiz yaşından küçük olduğu anlaşılan sanıklara yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı olduğunun gözetilmemesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar M.. B.. ve S.. N.. savunmanının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından yargılama gideri olarak tayin edilen toplam 178.- TL"den zorunlu müdafi ücreti olan 160.- TL"nin her iki sanık yönünden de çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.