Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2051 Esas 2020/7035 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2051
Karar No: 2020/7035
Karar Tarihi: 14.12.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2051 Esas 2020/7035 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacının tazminat talebi, koruma tedbirleri nedeniyle reddedilmiştir. Davacı vekili, kararı temyiz etmiştir. Temyiz sonrası yapılan incelemede kanıtlar dikkate alınarak davacının, haksız yere gözaltına alınmadığı, makul sürede soruşturma yapıldığı ve hakim önüne çıkarıldığı belirlenmiştir. Ancak, Ceza Muhakemesi Kanunu'na göre davacı lehine makul bir tazminatın verilmesi gerektiği unutulmuş ve tazminat talebi yetersiz gerekçelerle reddedilmiştir. Bu nedenle, davacı vekilinin temyiz itirazları kabul edilmiş ve karar bozulmuştur. Kararda bahsedilen kanun maddeleri; Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 141/1-e ve 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesidir.
12. Ceza Dairesi         2019/2051 E.  ,  2020/7035 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
    Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
    Hüküm : Davanın reddi

    Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Davacının, tazminat davasının dayanağı olan Adana 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 24.12.2015 tarih ve 2015/244-2015/488 sayılı davacı yönünden beraatle sonuçlanan dava dosyası kapsamında, davacının 03.04.2015 tarihinde saat 05.30’da yakalandığı, Cumhuriyet savcısı ile yapılan telefon görüşmesinde şüphelinin (davacının) ifadesinin alınması, kan ve biyolojik örnelerinin alınması ve mevcutlu olarak Cumhuriyet Başsavcılığına sevk edilmesi yönünde talimat verildiği, davacının yakalandığına ve gözaltına alındığına dair tutanağın da mevcut olduğu, davacının kolluk görevlileri ve Cumhuriyet savcısı tarafından ifadesinin alındığı, tutuklanması talebiyle hakimliğe sevk edildiği ve nihayetinde adli kontrol tedbiri uygulanmak suretiyle serbest bırakıldığının sabit olması karşısında, Ceza Muhakemesi Kanununun 141/1-e maddesindeki “Kanuna uygun olarak yakalandıktan veya tutuklandıktan sonra haklarında kovuşturmaya yer olmadığına veya beraatlerine karar verilen” kişilerin tazminat isteyebilecekleri hususu dikkate alınarak, davacı lehine uğranıldığı iddia edilen zarara ilişkin makul bir tazminata hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, “davacının haksız olarak gözaltına alınmadığı, makul sürede soruşturma yapılıp makul sürede hakim önüne çıkartıldığı” şeklindeki yasal olmayan yetersiz gerekçelerle tazminat talebinin reddine karar verilmesi,
    Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 14.12.2020 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.