MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Adana 14.Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 16/04/2015 tarihinde sanığın hırsızlık suçundan mahkumiyetine dair verilen hükmün, sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 16/01/2019 tarihli ve 2018/13176 Esas, 2019/504 Karar sayılı ilamıyla bozulmasına karar verilip, bozmadan sonra yapılan yargılamada, mahkemece 19/03/2019 tarihli ve 2019/90 Esas, 2019/250 Karar sayılı kararla direnilerek sanık hakkında yeniden mahkumiyet kararı verilmiş ise de; söz konusu direnme kararında gerekçenin genişletilmesi ve değiştirilmesi suretiyle hüküm kurulduğu ve bu durumun da Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun istikrar bulmuş içtihatları uyarınca (Örneğin, Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 25/10/2016 gün 2015/783 esas ve 2016/377 karar sayılı kararı) eylemli uyma sonucu verilen yeni hüküm mahiyetinde olduğu anlaşılmakla, Adana 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/03/2019 tarihli ve 2019/90 Esas, 2019/250 karar sayılı hükmünün Dairemizce yapılan incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müştekiye yönelik hırsızlık suçunun bina dahilinden gerçekleştiğinin anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin TCK"nın 142/2-h maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Sanığın bozma sonrası ilk celsede zararı gidermek istediği yönündeki beyanı karşısında kendisine süre verilerek sonucuna göre sanık hakkında TCK"nın 168. maddesi uyarınca etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 18.09.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.