Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/13104 Esas 2020/9499 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/13104
Karar No: 2020/9499
Karar Tarihi: 08.09.2020

Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/13104 Esas 2020/9499 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin tehdit ve hakaret ettiği suçlarından mahkum etti. Temyize gönderilen kararda hakaret suçunun cezası nedeniyle kararın temyiz edilemez olduğu belirtildi. Ancak silahla tehdit suçu nedeniyle temyiz isteği reddedilmedi. Kararda, sanığın savunmasının usulsüz alındığı, cezanın bireyselleştirilmesindeki ölçütlerin değerlendirilmediği, zincirleme suçların tartışılmadığı ve Anayasa Mahkemesi iptal kararlarının uygulanması gerektiği belirtildi. Bu nedenle mahkemenin kararı 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddeleri uyarınca bozuldu ve dosya yeniden incelenmek üzere hüküm mahkemesine gönderildi. Kararda geçen kanun maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1
- 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi
- 5271 sayılı CMK’nın 191/3-b, 196/2 ve 147. maddeleri
- 5237 sayılı TCK’nın 61. maddesi
- Anayasa Mahkemesi’nin TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak verdiği iptal kararları.

4. Ceza Dairesi 2016/13104 E. , 2020/9499 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Hakaret suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca o yer Cumhuriyet savcısı ile sanık ... "nin TEMYİZ İSTEKLERİNİN REDDİNE,
B-Silahla tehdit suçundan kurulan hükmün temyizinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın Elazığ 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nde talimatla alınan savunmasında, sanığa iddianame ve ekleri okunmadan, okunmuş ise bu husus tutanağa geçirilmeden, sorgusundan önce, ifadesini esas mahkemesi huzurunda vermek isteyip istemediği sorulmadan, yasal hakları hatırlatılmadan savunmasının alınması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 191/3-b, 196/2 ve 147. maddelerine aykırı davranılması,
2-5237 sayılı TCK"nın 61. maddesinde yer alan cezanın bireyselleştirilmesindeki ölçütler esas alınarak, aynı Kanun’un 3. maddesindeki "eylemin ağırlığı ile orantılı ceza verilmesi" ilkesi çerçevesinde değerlendirme yapılması gerekirken, hangi somut nedenlere dayanıldığı denetime olanaklı şekilde açıklamada soyut ve yetersiz gerekçe ile sanık hakkında alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle temel ceza belirlenmesi,
3-Sanık hakkında düzenlenen iddianamede ..."nin bu seferde şikayetçi ..."a silahı doğrultarak her iki şikayetçiye hitaben "ben sizi döverim, siz beni tanımıyorsunuz..." sözleriyle tehdit ettiği belirtilerek TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanması talep edildiği halde sanık hakkında zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan, hangi delile ve gerekçeye istinaden sanığın silahla tehdit eyleminin sadece katılan ..."a yönelik olduğu denetime olanak verecek şekilde gerekçede gösterilmeden, eksik kovuşturma ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi,
4-Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, ..."nin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 08/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.