6136 sayılı Yasaya aykırılık ve kasten yaralama suçlarından suça sürüklenen çocuk ... hakkında 12.12.2011 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar kaldırılarak hükmün açıklanmasına ve 6136 sayılı Yasanın 15/1., 5237 sayılı TCK.nun 86/2 maddeleri ve fıkraları uyarınca hükümlülüğüne dair; NEVŞEHİR 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.02.2015 gün ve 2014/683 esas, 2015/271 karar sayılı hükmünün süresi içinde Yargıtay"ca incelenmesi suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelendi:

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Suça sürüklenen çocuk hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Suçların işlendiği tarih itibariyle 15 yaşını tamamlamamış olan suça sürüklenen çocuk hakkında, atılı suçlara ilişkin işlediği fiillerin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneğinin, diğer bir ifadeyle ceza ehliyetinin bulunup bulunmadığının araştırılması hususunda alınan 07.03.2011 tarihli rapordaki değerlendirmenin sadece kasten yaralama suçuna ilişkin olduğu, 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçuna ilişkin bir değerlendirme içermediği gözetilmeden, 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçu açısından suça sürüklenen çocuğun işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneğinin, diğer bir ifadeyle ceza ehliyetinin bulunup bulunmadığı hususunda bir araştırma yapılmadan yazılı şekilde hüküm tesis edilmesi,
2- Suça sürüklenen çocuk hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde ve kabule göre de 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçu açısından yapılan değerlendirmede ise;
a- 5237 sayılı TCK.nun 50. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendindeki düzenlemenin, "...belirli yerlere gitmekten veya belirli etkinlikleri yapmaktan yasaklanma..."yı öngördüğü, yasada geçen "etkinlik" kavramının ise, "...insanın, çevresiyle arasındaki ilişkileri düzenleyen her türlü eylem-çalışma, iş yapma, işlerlik ve devinimi” ifade ettiği, bu fıkraya göre belirli yerler ve etkinlikler; temel hak ve özgürlüklerin özüne dokunmayan suça sürüklenen çocuğun suç işlemesinde, suça yönelmesinde ya da zararlı alışkanlıklar edinmesinde veya bağımlılık yapan maddeler
kullanmasında çevresel, psikolojik, sosyal veya ekonomik etkisi bulunan yada suça sürüklenen çocuğun yeniden suç işlemesine yol açan etkenleri tetikleyecek yerler veya etkinliklerdir. Bu bağlamda suça sürüklenen çocuk hakkında hükmedilecek seçenek yaptırımın infazı ile ulaşılmak istenilen temel amacın, suça sürüklenen çocuğun yeniden suç işlemesini engelleyici etkenleri güçlendirmek, toplumu suça karşı korumak, suça sürüklenen çocuğun sosyalleşmesini teşvik etmek, üretken ve kanunlara ve toplumsal kurallara saygılı, sorumluluk taşıyan bir yaşam biçimine uyumunu kolaylaştırmak niteliğinde olması gerektiği değerlendirilmeyip, PVSK"nın 12/2. maddesine göre zaten 18 yaşını doldurmamış küçüklerce girilmesi yasak olan alkollü içki satılan yerlere ve internet kafelere suça sürüklenen çocuğun giremeyeceği buna göre suça sürüklenen çocuk hakkında hükmedilen hapis cezalarının 5237 sayılı TCK.nun 50/1-d maddesine göre bir başka tedbire ya da TCK"nın 50/1. maddesinde belirtilen diğer seçenek yaptırımlardan birine çevrilmeleri gerektiği gözetilmeden, aynı Kanun"un 50/1-d maddesi uyarınca “ 4 ay süre ile sinemalara, internet kafelere, lokallere, alkollü içki satılan yerlere ve eğlence merkezlerine gitmekten yasaklanması ” seçenek yaptırımlarına çevrilmesi,
b- TCK.nun 50/1-d maddesinde yer alan “mahkûm olunan cezanın yarısından bir katına kadar süreyle, belirli yerlere gitmekten veya belirli etkinlikleri yapmaktan yasaklanma” tedbirine çevrilmesi gerektiği hükmü karşısında 6136 sayılı Yasaya muhalefet ve yaralama suçlarından suça sürüklenen çocuk hakkında hükmedilen tedbirlerin mahkum olunan cezaların bir katından fazla olamayacağının gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçu açısından sair yönleri incelenmeksizin hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5230 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.