9. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/10866 Karar No: 2018/5345 Karar Tarihi: 15.03.2018
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/10866 Esas 2018/5345 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı kıdem tazminatının ödenmesini talep etmiştir. Ancak yerel mahkeme davanın reddine karar vermiştir. Davacı tarafından temyiz edilen karar incelenmiş ve davacının iş aktinin sona ermesinin tarafların anlaşması ile gerçekleştiği, bu nedenle kıdem tazminatına hak kazanamayacağı belirlenmiştir. Tüm temyiz itirazları reddedilmiş ve hüküm onanmıştır. HMK'nın 32/2 maddesi uyarınca, kararı temyiz eden davacı vekilinin dilekçesinin bazı bölümleri dikkate alınmamıştır. Kanuni gerektirici sebeplere ve mahkeme kararına dayanarak, hüküm usul ve yasaya uygun olarak onanmıştır. Kanun maddeleri detaylı açıklama için belirtilmemiştir.
9. Hukuk Dairesi 2015/10866 E. , 2018/5345 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
Kararı temyiz eden davacı vekilinin 17.12.2014 tarihli dilekçesinin 1. Genel olarak başlıklı Büyük Resim adı altında yazdıklarının HMK"nın 32/2. maddesi kapsamında davayla ilgisi olmayan uygunsuz nitelik taşıdığı anlaşılmakla dilekçenin bu kısmının HMK"nın 32/2 uyarınca yok sayılmasına, bu dilekçenin diğer kısımları ile 04.02.2015 tarihli ek temyiz dilekçesinin dikkate alınarak yapılan temyiz incelemesinde: Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle mahkeme kararında belirtildiği şekilde davacının iş aktinin kendi nam ve hesabına çalışması için tarafların anlaşması üzerine sona erdiğinin, bu fesih şekil ve sebebine göre davacının kıdem tazminatına hak kazanamayacağının anlaşılmasına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan hükmün bu gerekçe ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 15.03.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.