MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, 6136 sayılı Yasaya muhalefet, mala zarar verme, resmi evrakta sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
1-Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin temyizinde;
Sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin vekalet ücreti ile sınırlı olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık ..."nın eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK’nın 106/2-a, 204/1, 151. maddeleri ile 6136 sayılı Yasanın 13/1.maddesi kapsamındaki tehdit, resmi evrakta sahtecilik, mala zarar verme ve 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçları için cezanın üst sınırına göre aynı Kanun"un 66/1-e, maddesinde öngörülen 8 yıllık asli zamanaşımı süresinin sanığın sorgu tarihi olan 12/01/2011 gününden inceleme tarihine kadar gerçekleştiğinin anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
2-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ... müdafiinin, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
3-Silahla tehdit ve 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçlarından kurulan hükümler yönünden;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre veYüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 2015/16-873 Esas ve 2018/145 Karar sayılı 03.04.2018 tarihli kararında, sanıklar hakkında kurulan hükümlerde, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine ilişkin ihtaratın ileriye yönelik ve takdir yetkisini sınırlamayan bir bildirim niteliği taşıdığı, bu sebeple "TCK 52/4. maddesi gereği ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine" şeklinde infazda tereddüte yol açacak ve infazı kısıtlayacak şekilde hüküm kurulmadığı takdirde, yalnızca ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği ihtaratına hükümde yer verilmesinin usul ve yasaya aykırı olmadığının belirtilmesi ve 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçu yönünden kurulan hüküm yönünde TCK"nın 58.maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin,Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/ 85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden tebliğnamedeki bu yöndeki bozma isteyen görüşlere iştirak edilmeyerek ve sanığın tutuklulukta geçirdiği sürenin TCK"nın 63. maddesi uyarınca verilen cezalardan mahsubuna karar verilmemiş ise de, bu husus infaz aşamasında gözetilebileceği belirlenerek yapılan incelemede;
a-Sanığa yükletilen 6136 sayılı Yasaya muhalefet eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ... müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
b-Silahla tehdit suçundan kurulan hüküm yönünden ise;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
aa-Silahla tehdit suçu yönünden TCK"nın 43/2. maddesinde düzenlenen zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağını tartışılmaması,
bb-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 17.02.2015 tarih ve 2013/451 Esas - 2015/6 sayılı kararı gereğince, mükerrir sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirine karar verilmemesi kazanılmış hak oluşturmayacağından, hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanmasına karar verilen sanığın cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına da karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
cc-TCK’nın 58. maddesi uygulanırken, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi uyarınca en ağır cezayı içeren mahkumiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, birden fazla hükümlülük içeren ilam bütünüyle tekerrüre esas alınması,
dd-Sanığın tekerrüre esasa alınan, adli sicil kaydındaki ilama konu suçların TCK"nın 86/2. maddesinde düzenlenen yaralama ve 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçları olması karşısında hükümden sonra 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1-1.c maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunması, yaralama suçunun ise suç tarihi itibariyle 5271 sayılı CMK’nın 253/3-son cümlesi uyarınca tehditle birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma kapsamında bulunmadığının anlaşılması ve yeni düzenleme karşısında, anılan hükümlere ilişkin, uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
c-Sanığın tutuklulukta geçirdiği sürenin mahsubuna karar verilmesi gerektiği gözetilmemesi,
e-Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 1412 saylı CMUK 326/son maddesi uyarınca ceza süresi bakımından kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 08/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.