MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama
HÜKÜM : Sanık ..."ın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan bir kez, kasten yaralama suçundan iki kez, sanık ..."in kasten yaralama suçundan 3 kez mahkûmiyetine

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile temyiz talebinin reddine dair kurulan ek kararın incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; yapılan duruşma göz önünde tutularak sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu yönünden tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, 29/01/2013 tarihli hüküm ile sanığın temyiz talebinin reddi kararı yönünden gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen temyiz isteminin reddine dair 12/04/2013 tarihli ek karar usul ve kanuna uygun olduğundan, O Yer Cumhuriyet Savcısı, sanık ... ve katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan üç kez mahkumiyetine dair kurulan hükmün incelenmesinde ise;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın, kardeşi ..."ı kaçırmaya çalışan diğer sanıklara karşı kasten yaralama suçunu işlediğinin kabul edilmesi karşısında, cezalarından TCK" nın 29. maddesi gereğince haksız tahrik hükümünün tartışılmaması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.