15. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/5522 Karar No: 2015/4536 Karar Tarihi: 17.09.2015
Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2014/5522 Esas 2015/4536 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Dava, bir eser sözleşmesinden kaynaklanan menfi tespit ve banka teminat mektubunun iadesi istemine ilişkin olup, mahkemece davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair verilen karar, davalı iş sahibi tarafından temyiz edilmiştir. Mahkeme, teminat mektubunun süresi dolduğundan dolayı teminat mektubunun iadesi istemiyle ilgili talebin \"konusuz kalması nedeniyle\" reddine karar vermiş ve davalı tarafından istenilen bir miktar alacak olmadığından, davalının ileride açacağı davada menfi tespit isteminin ileri sürülebileceği gerekçesiyle bu hususta dava açmakta hukuki yarar olmadığı kabul edilmiştir. Mahkeme, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 7. maddesi uyarınca davalı yararına maktuyu aşmamak üzere nispi vekalet ücretine hükmedilmesi ve yargılama giderinde de 1/2 oranında sorumlu tutulması gerektiği sonucuna varmıştır. Kanun maddeleri olarak ise 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3/1. maddesi ve 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi kararda geçmektedir.
15. Hukuk Dairesi 2014/5522 E. , 2015/4536 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Manisa 3. Asliye Hukuk Hakimliği Tarihi :14.07.2014 Numarası :2013/346-2014/528
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan menfi tespit ve banka teminat mektubunun iadesi istemine ilişkin olup, mahkemece davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair verilen karar, davalı iş sahibi tarafından temyiz edilmiştir. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir. 2-Yüklenici adî ortaklık tarafından açılan davada, teminat mektubunun iadesi ve davalının istediği miktar nedeniyle borçlu olmadıklarının tespiti talep edilmiş, yargılama sırasında teminat mektubunun süresi dolduğundan teminat mektubunun iadesi istemiyle ilgili talebin "konusuz kalması nedeniyle" reddine karar verilmiş, "menfi tespit istemine" ilişkin ise karar gerekçesinde davalı tarafından istenilen bir miktar alacak bulunmadığından, davalının ileride açacağı davada menfi tespit isteminin ileri sürülebileceği gerekçesiyle bu hususta dava açmakta hukuki yarar olmadığı kabul edilmiş, gerekçedeki bu kabul davacı tarafından temyiz edilmeyerek davalı yararına usulü kazanılmış hak oluşmuştur. O halde mahkemece karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 7. maddesi uyarınca davalı yararına maktuyu aşmamak üzere nispi vekalet ücretine hükmedilmesi ve yargılama giderinde de 1/2 oranında sorumlu tutulması gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması gerekmişse de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 6100 sayılı HMK"nın geçici 3/1. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nın 438/7. maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur. SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı iş sahibinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının hüküm bölümünün 3. bendine "davalı vekili için takdir olunan 1.500,00 TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine", 4. bendinde yargılama giderinin cümlesinden sonra gelmek üzere "1/2"sinin" ilavesiyle, cümlenin sonuna, "kalanın davacı üzerinde bırakılmasına" sözcüklerinin yazılmasına, kararın değiştirilmiş bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 17.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.