Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9660 Esas 2019/17213 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9660
Karar No: 2019/17213
Karar Tarihi: 30.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9660 Esas 2019/17213 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında mağdur ...\"a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünü onadı ve mağdurlar ... ve ...\"a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünü de kabul etti ancak sanığın sadece ağır olan mağdur ...\"e yönelik kasten yaralama suçundan cezalandırılması gerektiğini belirtti. Sanığın temyiz sebepleri yerinde görüldüğünden hüküm bozuldu. Kararın sonunda TCK\"nin 21/2, 43/2 ve 3, 44. maddeleri belirtilerek açıklandı.
3. Ceza Dairesi         2019/9660 E.  ,  2019/17213 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    1) Sanık hakkında mağdur ..."a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
    Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
    2) Sanık hakkında mağdurlar ... ve ..."a yönelik kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK"nin 44. maddesi uyarınca kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
    Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
    a) Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.10.2018 tarih, 2015/1-158 Esas, 2018/444 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, "aynı neviden fikri içtima" kuralının uygulanabilmesi için, hareket ya da fiilin hukuki anlamda tek olması, tek fiille birden fazla aynı suçun işlenmiş olması, suç mağdurlarının farklı olması, işlenen suçun TCK"nin 43/3. maddesinde belirtilen suçlardan olmaması ve suç tipinde özel olarak aynı neviden fikri içtima hükmüne yer verilmemesi gerektiği dikkate alındığında, sanığın bıçağı sallaması eyleminin hukuki anlamda tek fiil olduğu, sanığın tek fiili ile hem mağdur ..."e yönelik olası kastla yaralama suçunu, hem mağdur ..."a yönelik silahla kasten yaralamaya teşebbüs suçunu işlediği, "olası kastla yaralama" ve "silahla kasten yaralamaya teşebbüs" suçlarının ise aynı neviden olduğu hususunda şüphe bulunmadığı ancak, kasten yaralama suçunun TCK"nin 43/3. maddesinde belirtilen suçlardan olması nedeniyle bu suçta zincirleme suç hükümlerinin uygulanamayacağı, dolayısıyla aynı neviden fikri içtima hükümlerinin düzenlendiği TCK"nin 43/2. maddesinin ve ayrıca işlenen suçların farklı nevilerden olmaması nedeniyle TCK"nin 44. maddesindeki fikri içtimanın uygulanma olanağının da bulunmadığı gözetilmeksizin, sanığın mağdur ..."e yönelik olası kastla yaralama suçundan ve mağdur ..."a yönelik silahla kasten yaralamaya teşebbüs suçundan ayrı ayrı cezalandırılması yerine, yazılı şekilde hatalı değerlendirme ile TCK"nin 44. maddesi uyarınca sadece ağır olan mağdur ..."e yönelik kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
    Kabule göre de;
    b) Sanık savunması, mağdurların beyanı ve tanık anlatımları uyarınca, sanığın mağdur ..."ı yaralamak amacıyla salladığı bıçakla olayı ayırmak için araya giren mağdur ..."in yaralanmasına neden olduğu olayda; TCK’nin 21/2. maddesinde düzenlenen olası kast hükümlerinin sanık lehine uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerden dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 30.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.
















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.