Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9554 Esas 2020/7026 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9554
Karar No: 2020/7026
Karar Tarihi: 14.12.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9554 Esas 2020/7026 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacının koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebiyle açtığı davada, davacının 3.500 TL manevi tazminat talebinin kabul edildiği ancak davacı ve davalı vekilleri tarafından temyiz edildiği belirtilmektedir. Daire, öncelikle kesinleşmeyen bir hükmün mahkeme kararına dayanamayacağına dair bir hukuk ilkesine dikkat çekmektedir. Davacının talebinin dayanağı olan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesi uyarınca davanın açıldığı ve yasal şartların oluştuğu anlaşılmaktadır. Yerel mahkeme tarafından verilen kararda bir isabetsizlik olmadığı sonucuna varılmıştır. Dosya toplandıktan sonra verilen kararda ise davacı vekilinin manevi tazminat miktarının yeterli olmadığı, vekalet ücretinin yeterli olmadığı yönündeki itirazları reddedilmiştir. Davalı vekilinin itirazı da reddedilerek kararın ONANMASINA karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2019/9554 E. , 2020/7026 K.

"İçtihat Metni"

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 3.500,00 TL manevi tazminatın gözaltı tarihi olan 07/11/2013 tarihinden işletilecek yasal faiz ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine,
Temyiz Edenler: Davacı vekili, Davalı vekili

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin 10.09.2018 tarih ve 2018/3722 Esas - 2018/7871 Karar sayılı bozma ilamı öncesi, 16.09.2015 tarihli maddi tazminata ilişkin hükmün açıkça onanmadıkça kesinleşmiş sayılamayacağı gözetilmeden, bozma sonrası yapılan yargılama sonunda maddi tazminat konusunda karar herhangi bir karar verilmemiş ise de bu hususta mahallinde her zaman karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Tazminat talebinin dayanağı olan ... Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/193 Esas – 2014/368 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının kasten insan öldürmeye azmettirme suçundan 07/11/2013 – 02/01/2014 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 27/11/2014 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 50.000,00 TL maddi, 50.000,00 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 3.500, TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin, hükmedilen manevi tazminatın yeterli olmadığına, vekalet ücretine ilişkin miktarın yeterli olmadığına, davalı vekilinin ise davanın reddi gerektiğine ve hükmedilen tazminatın fazla olduğuna, usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 14.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.