3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/13826 Karar No: 2019/17208 Karar Tarihi: 30.09.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13826 Esas 2019/17208 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir ceza hükmü temyiz edilmiş ve Daire, sanık hakkında yapılan tebligatın usulsüz olduğuna hükmetmiştir. Bu nedenle, müdafiinin ve eşinin temyiz talepleri kabul edilmiş ve hüküm bozulmuştur. Kararda, sanık hakkında düzenlenen iddianamede sevk maddeleri arasında belirli ceza maddelerinin gösterilmediği, eksik ceza tayini yapıldığı ve Anayasa Mahkemesi kararı uyarınca hukuki durumun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise Tebligat Kanunu'nun 21/1, 21/2, Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 30 ve 31. maddeleri, TCK'nın 86/1, 86/3-e, 87/1-d, son, 29 ve 62. maddeleri ve CMUK'un 196/2, 321 ve 326/son maddeleri belirtilmiştir.
3. Ceza Dairesi 2019/13826 E. , 2019/17208 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: Sanığın eşinin ve müdafiinin 18.01.2016 havale tarihli dilekçeleriyle hem infazın durdurulması, hem temyiz hem de eski hale getirme talebinde bulundukları ve eski hale getirme hususunda karar verme yetkisinin temyiz aşamasında Dairemize ait olduğu anlaşılmakla ve sanığın yokluğunda verilen hükmün sanık adına aynı zamanda mernis adresi olan bilinen son adresine tebliğe çıkartıldığı ve tebliğ imkansızlığı nedeniyle muhtara tebliğ edildiği görülmüş olup, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/1 ve Tebligat Kanun"un Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 30. ve 31. maddelerine göre sanığın mernis adresinde oturup oturmadığı veya mernis adresinden sürekli olarak ayrılıp ayrılmadığı tespit edilmeden doğrudan aynı Kanun"un 21/2. maddesine göre işlem yapılarak tebliğ evrakının muhtara teslim edilmesi nedenleriyle tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla, sanığın müdafiinin ve eşinin temyiz süresi yönünden eski hale getirme talebinin kabulü ile temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu değerlendirilerek hukuki değerden yoksun mahkemenin 18.01.2016 tarih, 2014/44 Esas, 2015/851 Karar sayılı temyiz talebinin reddine dair ek kararı kaldırılarak yapılan temyiz incelemesinde; 1) Sanık hakkında düzenlenen iddianamede sevk maddeleri arasında 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 87/1-d, son maddeleri gösterilmediği anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK"nin 196/2. maddesine göre, alt sınırı beş yıldan az olmayan cezayı gerektiren 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d, son maddelerinde düzenlenen suçtan yargılanan sanığın istinabe yoluyla dinlenemeyeceği, mutlaka duruşmaya çağrılıp dinlenmesi gerektiği düşünülmeden, yazılı şekilde istinabe yoluyla elde edilen ek savunması ile yetinilip hüküm kurulması, 2) Sanığın TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d, son, 29. maddeleri uyarınca belirlenen 3 yıl 9 ay hapis cezasından TCK"nin 62. maddesi uyarınca (1/6) oranında indirim uygulanması sırasında hesap hatası yapılarak "3 yıl 1 ay 15 gün" hapis cezası yerine, "2 yıl 13 ay 15 gün" hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini, 3)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın, sanığın müdafiinin ve eşinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerden dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 30.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.