Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/4776 Esas 2019/17202 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4776
Karar No: 2019/17202
Karar Tarihi: 30.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/4776 Esas 2019/17202 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahalli mahkeme, sanık hakkında kurulan beraat hükmüyle sonuçlanan dava ile ilgili olarak temyiz istemi olması nedeniyle temyiz incelemesi yapmıştır. Olayda sanık ile katılan arasında yaşanan tartışma sonucunda birbirlerini karşılıklı basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralamalar gerçekleşmiştir. Tarafların farklı anlatımları ve olay hakkında görgüsü olan tanık bulunmaması nedeniyle, kimin ilk haksız eylemi gerçekleştirdiği kesin ve inandırıcı deliller ile ispat edilememiştir. Bu nedenle, sanığın haksız tahrik altında kasten yaralama suçundan mahkumiyeti yerine, yasal ve yerinde olmayan sebeplerle beraat kararı verilmiştir. Ancak, bu kararın yerinde olmadığından ve temyiz sebeplerinin yerinde görüldüğünden dolayı mahkeme kararı bozulmuştur.
Kararda, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 3. madde kapsamında, mahalli Cumhuriyet savcıları duruşmalarına iştirak etmedikleri Asliye Ceza Mahkemesi kararlarına karşı temyiz kanun yoluna başvurabilecekleri belirtilmiştir. Ayrıca, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un

3. Ceza Dairesi 2019/4776 E. , 2019/17202 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.06.2014 tarih ve 2013/834 Esas, 2014/321 Karar sayılı ilamında da açıklandığı üzere, 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 3. madde uyarınca mahalli Cumhuriyet savcılarının, duruşmalarına iştirak etmedikleri Asliye Ceza Mahkemesi kararlarına karşı, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 310/3. maddesi kıyasen uygulanmak suretiyle, tefhim tarihinden itibaren bir ay içinde temyiz kanun yoluna başvurabilecekleri dikkate alındığında; O yer Cumhuriyet savcısının 04.12.2015 tarihinde verilen hükme karşı 04.01.2016 tarihinde yaptığı temyiz isteminin süresinde olduğu anlaşılmakla, tebliğnamenin temyiz isteminin reddine dair görüşüne iştirak edilmemiştir.
O yer Cumhuriyet savcısının 04.01.2016 tarihli temyiz isteminin sadece sanık ... hakkında katılan ..."e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükmüne ilişkin olduğu anlaşılmakla, bu hüküm ile sınırlı olarak yapılan incelemede;
Olay günü katılan ..."in, sanığın tanıdığı ve açık kimlik bilgilerinin tespit edilememesi nedeniyle bilgi ve görgüsüne başvurulamayan ... isimli kadını, taksisine yolcu olarak alması nedeniyle yaşanan tartışmanın kavgaya dönüşmesi ve sanık ile katılanın birbirlerini karşılıklı basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralamaları şeklinde gerçekleşen olayda; tarafların olayın başlangıcına ilişkin farklı anlatımları ve olay hakkında bilgi ve görgüsü olan tanığın bulunmaması karşısında, ilk haksız eylemin kim tarafından gerçekleştirildiği hususunun her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı deliller ile ispat edilememesi nedeniyle sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 25. maddesinde belirtilen meşru müdafaa koşullarının oluşmadığı gözetilmeksizin, sanığın haksız tahrik altında kasten yaralama suçundan mahkumiyeti yerine, yasal ve yerinde olmayan gerekçe ile yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenden dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.