Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 04/12/2020 tarih ve 2020/15176 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 14/01/2021 tarih ve KYB-2021/1197 sayılı ihbarname ile;
Mühür bozma suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 203, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Denizli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 08/12/2015 tarihli ve 2015/236 esas, 2015/592 sayılı kararının itiraz edilmeden 15/01/2016 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde 04/06/2019 tarihinde kasıtlı bir suç işlediğinden bahisle yapılan ihbar üzerine, hakkındaki hükmün açıklanmasına, 5237 sayılı Kanunu’nun 203/1, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 3.001,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Denizli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/03/2020 tarihli ve 2020/8 esas, 2020/202 sayılı kararının "Denizli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/03/2020 tarihli kararında, sanık hakkında hükmedilen adli para cezası gün sayısının belirlen para miktarı ile çarpılması neticesinde 3.000,00 Türk lirası adli para cezası yerine 3.001,00 Türk lirası olarak yazılmasının yazım hatasından kaynaklandığı ve bu maddi yanılgının mahallinde mahkemesince düzeltilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08/03/2016 tarihli ve 2015/21-1121 esas, 2016/111 karar sayılı ilamında “… sanığın katılan ... Elektrik Dağıtım A.Ş.’nin özelleştirilmesinden sonra evinde kullandığı elektrik bedelini ödememesi nedeniyle şirket görevlileri tarafından sayaca konulan mühre rağmen kaçak elektrik kullandığı olayda; mühür bozma suçunun oluşabilmesi için mühürleme yetkisinin kanunla verilmesi zorunlu olup mühürlemeyi yapan şirkete kanunla böyle bir yetki verilmediğinden mühür bozma suçunun unsurlarının oluşmadığı kabul edilmelidir…” ve Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 12/09/2019 tarihli ve 2019/4309 esas, 2019/6175 karar sayılı ilâmında "...incelenen dosya içeriğine göre; 31.01.2011 tarihli mühür bozma tutanağına konu 29.01.2011 tarihli mühürleme işlemini gerçekleştiren, katılan Osmangazi Elektrik Dağıtım Anonim Şirketi"nin mühürleme tarihinden önce 31.05.2010 tarihinde özelleştirilmesi nedeniyle, lisans sahibi özel şirket görevlileri tarafından yapılan bu mühürleme işlemine aykırı davranışta, 5237 sayılı TCK"nin 203. maddesinde düzenlenen "mühür bozma" suçunun unsurlarının oluşmayacağı anlaşılmakla..." şeklinde belirtildiği üzere, somut olayda ... Elektrik Dağıtım A.Ş."nin mühürleme tarihi olan 18/12/2014 tarihinden önce 15/08/2008 tarihinde özelleştirilmiş olması sebebiyle suçun yasal unsurlarının oluşmayacağı gözetilmeden yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre; 18/12/2014 tarihli mühür bozma tutanağına konu 05/02/2014 tarihli mühürleme işlemini gerçekleştiren katılan ... Elektrik Dağıtım Anonim Şirketi"nin mühürleme tarihinden önce 15/08/2008 tarihinde özelleştirilmesi nedeniyle, lisans sahibi özel şirket görevlileri tarafından yapılan bu mühürleme işlemine aykırı davranışta, 5237 sayılı TCK"nin 203. maddesinde düzenlenen "mühür bozma" suçunun unsurlarının oluşmayacağı anlaşılmakla; ihbarnamedeki kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, Denizli 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 05/03/2020 tarihli 2020/8 Esas ve 2020/202 Karar sayılı kararının CMK"nin 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA; bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün görüldüğünden, yüklenen suç unsurları itibarıyla oluşmadığından sanığın BERAATİNE, cezanın çektirilmemesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE, 15/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.