4733 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/18743 Esas 2020/4253 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/18743
Karar No: 2020/4253
Karar Tarihi: 12.05.2020

4733 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/18743 Esas 2020/4253 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Sanık, 4733 sayılı Yasaya muhalefet suçundan mahkum edilmiş ve hüküm, erteleme ve müsadere cezaları verilmiştir. Ancak, suç tarihi sonrası yayımlanan kanunlar ve düzenlemelerle birlikte sanık lehine hükümler getirilmiştir. Bu nedenle, yerel mahkemenin hukuki durumunu belirleyerek uygulama yapması gerekmektedir. Ayrıca, suçtan doğrudan zarar gören ve davaya katılma hakkı bulunan müşteki haberdar edilmeden ve katılma imkanı sağlanmadan karar verilmesi de bozmayı gerektirmiştir. Bu nedenle, hüküm sair yönleri incelenmeden BOZULMUŞTUR.
Kanun maddeleri:
- 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi
- 6455 sayılı Kanun
- 5607 Sayılı Yasanın 3/18. maddesi
- 6545 sayılı Yasa
- 7242 sayılı Kanunun 61. ve 62. maddeleri
- 5237 sayılı TCK\"nun 7. maddesi
- 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası
- 5271 sayılı CMK\"nun 260. maddesi
- CMK\"nun 234. maddesi
- 1412 sayılı CMUK\"nun 321. maddesi

7. Ceza Dairesi 2016/18743 E. , 2020/4253 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
5271 sayılı CMK"nun 260. maddesi gereğince katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunanlar için Yasa yollarının açık olduğu gözetilip, suç vasfına göre şikayetçi TAPDK"nun suçtan zarar görme olasılığına göre kurulan hükmü temyize hakkı bulunduğu kabul edilerek TAPDK vekilinin ve sanığın temyiz istemlerinin incelenmesinde;
1. Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Kanun ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 Sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasa"nın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasa"nın ilgili hükümleri (5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22 ve 5/2.maddeleri) somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,

3. Suçtan doğrudan zarar gören ve CMK"nun 234. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan müşteki Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurumu (...) haberdar edilmeden ve davaya katılma imkanı sağlanmadan yargılamaya devam edilerek yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, müşteki TAPDK vekili ile sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 12.05.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.