7. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/7772 Karar No: 2014/504 Karar Tarihi: 16.01.2014
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/7772 Esas 2014/504 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı işverenin fazla mesai ücretlerini ödememesi ve iş sözleşmesinin feshedilmesi nedeniyle açılan davada mahkeme, fazla mesai konusunda taraflar arasında uyuşmazlık olduğunu belirtmiştir. Fazla mesai yapılıp yapılmadığının tespiti işyeri kayıtlarına, özellikle işyerine giriş-çıkış belgelerine ve yazışmalara dayanmaktadır. Fazla mesainin yazılı belgelerle ispatlanamadığı durumlarda ise tanık beyanlarına başvurulması gerekmektedir. Mahkeme, davacının fazla mesai alacağını yazılı belgelerle ispat edemediği gerekçesiyle talebin reddine karar vermiştir. Ancak, davacının araç sefer çizelgeleriyle (yazılı delil) fazla mesai yapmış olduğunu ispatladığı belirlenmiştir. Mahkeme, davacının bu dönemlere ilişkin fazla mesai alacağının hesaplanması gerektiğini belirtmiştir. Kararın detayında İş Kanunu ve Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na atıfta bulunulmuştur.
7. Hukuk Dairesi 2013/7772 E. , 2014/504 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi : İzmir 2. İş Mahkemesi Tarihi : 05/11/2012 Numarası : 2011/922-2012/506
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı, davalı işyerinde şoför olarak çalıştığını, 16.12.2011 tarihli ihtarname ile işçilik alacaklarının ödenmemesi ve geç ödenmesi nedeniyle iş sözleşmesini feshettiğini belirterek kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı davanın reddini istemiştir. Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Taraflar arasında davacı işçinin fazla mesai çalışması yapıp yapmadığı uyuşmazlık konusudur. Fazla mesai yaptığını ispat yükü işçiye, çalışma olgusunun ispatlanması halinde ücretlerinin ödendiğini ispat yükü ise işverene düşmektedir. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların tanık beyanlarıyla sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalarda bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır. Somut olayda mahkemece, bordrolarda fazla mesai tahakkukunun olması ve davacının da bunları ihtirazı kayıtsız imzalamış olması nedeniyle fazla mesai talep hakkının bulunmadığına ve talebin reddine karar verilmiştir. Davacı ise davalının hep aynı miktarda fazla mesai tahakkuku yaptırdığını bunun gerçeği yansıtmadığını, bordrolarda gösterilenden daha fazla mesai yapıldığını araç sevk irsaliyeleri ile ispatladığını belirtmiştir. Dosyaya davacı tarafından 21 adet araç sefer çizelgesi sunulmuştur. Mahkemenin de kabul ettiği üzere davalı işveren tüm bordrolarda fazla mesai tahakkuku göstermiş ve bordroların bir kısmı davacı tarafından imzalanmış, imzasız olanların ise karşılığı eksiksiz olarak davacının banka hesabına ödenmiştir. Hal böyle olunca yukarıda bahsedilen ilke kararı kapsamında davacının bordroda gösterilen fazla mesai miktarından daha fazla mesai yaptığına ancak yazılı delillerle ispatlaması gerekecektir. Bu bağlamda davacı tarafından dosyaya sunulan söz konusu çizelgeler yazılı delil niteliğinde olduğundan davacının bu dönemlere ilişkin fazla mesai alacağının hesaplanması gerekecektir. Mahkemece bu husus yerine getirilmeksizin eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilsene, 16.01.2014 gününde oybirliği ile karar verildi. davalı