Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/21543 Esas 2015/2054 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, 2. ... Mahallesinde bulunan 135 ada 12 parsel sayılı taşınmazın kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak bedelinin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Dairenin geri çevirme kararı üzerine mahkemeye gönderilen ..."nın 10.11.2014 günlü yazısında dava konusu taşınmazdan imar mevzuatı kapsamında yapılan herhangi bir imar planı uygulaması bulunmadığından düzenleme ortaklık payı kesintisi yapılmadığı ve kadastral parsel niteliğinde olduğu belirtilmesine karşın, tapu müdürlüğünden gönderilen ilk tesis tapu kaydına göre dava konusu taşınmazdan 19.08.1982 tarihinde 34 m²"sinin yola terk yapıldığı görülmektedir. Buna göre dava konusu taşınmazın tapu kaydında görülen yola terk ile ilgili işlemlerin dayanak belgeleri dosyaya getirtilerek, dava konusu taşınmazın değerlendirme tarihi (04.02.2009) itibariyle imar mevzuatı çerçevesinde oluşmuş bir imar parseli olup olmadığı tapu müdürlüğü ve belediye imar müdürlüğünden sorulup belirlenerek, imar parseli ise, somut emsalde imar parseli olduğundan dava konusu taşınmazın somut emsalle yapılan karşılaştırmasından sonra herhangi bir düzenleme ortaklık payı indirimi yapılmaması, imar parseli değil ise; dava konusu taşınmaz için düzenleme ortaklık payına karşılık olarak indirim yapılmadan önce ilgili belediye imar müdürlüğünden bu taşınmazın imar düzenlemesi yapıldığında İmar Kanunu"nun 18/2. maddesi ve ilgili Yönetmelik hükümleri uyarınca imar planı çerçevesinde tabi olacağı kayıp oranı sorulup, bu oranda bedelden indirim yapılması, bunun tespitinin mümkün olmaması halinde ise de %40 oranında indirim yapılması

gerektiği halde eksik incelemeyle dava konusu taşınmaz kadastral parsel kabul edilerek dava konusu taşınmaz ile somut emsalin karşılaştırılması sonucu bulunan değerinden somut emsalin imar parseli haline gelirken uğramış olduğu %9 oranında zayiat miktarı kadar indirim yapan bilirkişi raporunun hükme esas alınması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 16.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.