Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2593 Esas 2019/8248 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2593
Karar No: 2019/8248
Karar Tarihi: 06.05.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/2593 Esas 2019/8248 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada suça sürüklenen çocuk, hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkûm edilmiştir. Temyiz başvurusunda bulunan avukatın mala zarar verme suçuna yönelik başvurusu reddedilmiştir çünkü mahkumiyete doğrudan hükmedilen 3.000 TL'lik adli para cezasına karşı temyiz mümkün değildir. Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarına yönelik başvurular ise zamanaşımı dolmadığı için kabul edilmiştir. Ancak hırsızlık suçunun kamu kurumuna ait bir okulda gerçekleştiği için ceza maddesi farklı bir maddeye göre uygulanmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5320 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un Geçici 2. Maddesi, TCK 142/1-a, 142/1-b, 143, 116/4, 119/1-c ve 31/2, 66/1-d, 66/2, 67/3-4.

2. Ceza Dairesi 2019/2593 E. , 2019/8248 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihinde 12-15 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğun eylemine uyan TCK"nın 142/1-a, 143, 116/4, 119/1-c ve 31/2. maddelerinde belirtilen suçlar için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun"un 66/1-d, 66/2, 67/3-4. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 ay ve 11 yıl 3 aylık zamanaşımının dolmadığı anlaşıldığından tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiş, hırsızlık eyleminin kamu kurumu niteliğindeki...İlköğretim Okulu içerisinden gerçekleştirilmiş olması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 142/1-a maddesi yerine aynı Kanun"un 142/1-b maddesinin uygulanmış olması, her iki bentte öngörülen cezaların alt ve üst sınırları aynı olması nedeniyle sonuca etkili olmadığından, 08/11/2009 tarihli kolluk tutanağına göre, hırsızlık suçunun saat 21.33"te gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında; suça sürüklenen çocuk hakkında TCK"nın 143/1. maddesinin uygulanmaması ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, suça sürüklenen çocuğa verilen cezanın TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi ise aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA, 06/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.