MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... 9. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 19/10/2016 tarih ve 2014/1602-2016/592 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin taraf vekilleri tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili banka ile davalı arasında "Bankomat Sözleşmesi" bağıtlandığını, sözleşme icabı davalıya kredi tahsisi yapılıp kullandırıldığını, kredi borcunun ödenmesi yönünde keşide ettikleri ihtarnamenin sonuçsuz kaldığını ileri sürerek, 11.383,56 TL asıl alacağın, 33.415,67 TL birikmiş faiz, 1.591,22 TL faizin % 5"i gider vergisi, 261,95 TL ihtarname gideri olmak üzere toplam 46.652,40 TL"nin dava tarihinden itibaren asıl alacağa faiz yürütülmek suretiyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, banka tarafından tek taraflı olarak düzenlenen ve müvekkili tarafından maaş hesabı prosedürü içerisinde imzalatılan sözleşmenin müvekkili aleyhine ağır hükümler taşıdığını, bu haliyle müvekkilini bağlamayacağını, müvekkiline usulüne uygun bir ihtarname gönderilmediğini, temerrüt faiz oranının fahiş olduğunu iddia ederek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan incelemede davacı alacağı dava tarihi itibariyle asıl alacak+faiz+vergi + masraf +Toplam (TL) - 6.125, 76 +16.741,90 + 837, 10+ 235,39 +23.940,15 TL olarak belirlendiği, davalının maaşları 25.09.2001 tarihinden 24.05.2003 tarihine kadar davacı banka nezdinde açılan anlaşmalı hesaba yatırıldığı, ancak, 24.05.2003 tarihinden itibaren hesabına maaş yatmadığı halde, söz konusu tarihten 15.06.2003 tarihine kadar kendisine verilen bankomat kartıyla ATM’lerden kredi çektiği bankomat kartıyla çektiği kredi nedeniyle borçlu durumda olup, anlaşmazlık halinde Sözleşmenin 27. md. uyarınca banka kayıtları kesin delil kabul edildiği, bankanın asıl alacak tutarına dava tarihinden itibaren % 66.30 oranında temerrüt faizi isteyebileceği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 6.125,76 TL asıl alacak, 16.741,90 TL faiz, 837,10 TL vergi 235,39 TL masraf olmak üzere toplam 23.940,15 TL" nin asıl alacağa dava tarihinden itibaren %66,30 oranında temerrüt faizi ile davalıdan alınıp davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 1.226,35 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 07/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.