Hırsızlık - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığını ihlal - suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/3075 Esas 2019/12697 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığını ihlal, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
I-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık, mala zarar verme suçlarından, sanık ... hakkında ise suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; sanık ... müdafii, ... ve ...’in temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanıklar ... ve ... hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; işyeri dokunulmazlığını ihlal suçunun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanıklar hakkında hüküm tesisi sırasında TCK"nın 116/2-4 ve 119/1-c maddeleri gereğince ceza belirlenmesinde sonuç cezanın 2 yıl 12 ay hapis cezası belirlenmesi yerine 3 yıl hapis cezasına hükmedilerek fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ve ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK 119/1-c maddesi gereğince 1 kat artırım yapılarak sanıkların ayrı ayrı 3 Yıl Hapis cezası ile cezalandırılmalarına"" ibaresinin çıkarılarak, yerine ""TCK"nın 119/1-c. maddesi gereğince 1 kat artırım yapılarak sanıkların ayrı ayrı 2 yıl 12 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına"" ibaresinin eklenmesi, suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/09/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.