Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/11650 Esas 2018/2744 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/11650
Karar No: 2018/2744
Karar Tarihi: 12.02.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/11650 Esas 2018/2744 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesi'nde görülen bir alacak davasında, davalı şirketin iş sözleşmesini feshetmesi sonucunda ödenmeyen kıdem tazminatının fesih tarihinden itibaren faiz uygulanması gerektiği belirtilen karar temyiz edilmiştir. Yargıtay, davalıların temyiz itirazlarını reddetmiş, ancak faiz başlangıcının yanlış belirlendiğine dikkat çekerek kararı düzeltmiştir. Kararda, kıdem tazminatının gününde ödenmemesi durumunda mevduata uygulanan en yüksek faize hükmedilmesi gerektiği ve faiz başlangıcının fesih tarihi olması gerektiği 4857 sayılı İş Kanunu'nun 120. maddesi yollamasıyla, mülga 1475 sayılı Kanun'un 14. maddesinin onbirinci fıkrasında belirtildiği açıklanmıştır. Ayrıca, yeniden yargılamayı gerektirmeyen ama başlıkta yanlış yazılmış olan bir ismin karardan çıkarılması istenmiştir. Kanun maddeleri: 4857 sayılı İş Kanunu'nun 120. maddesi; mülga 1475 sayılı Kanun'un 14. maddesinin onbirinci fıkrası.

22. Hukuk Dairesi 2017/11650 E. , 2018/2744 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar ... ile ... Hizmt. Müşavirlik İnş. San. Tic. A.Ş. vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı ... Belediyesi ve ... Hizmet Müş. A.Ş.’nin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-4857 sayılı İş Kanunu"nun 120. maddesi yollamasıyla, halen yürürlükte bulunan mülga 1475 sayılı Kanunu"nun 14. maddesinin onbirinci fıkrası hükmüne göre, kıdem tazminatının gününde ödenmemesi durumunda mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilmelidir. Faiz başlangıcı ise fesih tarihi olmalıdır.
Somut uyuşmazlıkta, davacının iş sözleşmesi davalı şirketçe 22.06.2010 tarihinde feshedilmiş, dava konusu kıdem tazminatı alacağına fesih tarihinden itibaren faiz uygulanmasına karar verilmesi gerekirken, dosya kapsamıyla ilgisiz şekilde 28.02.2008 tarihinin fesih tarihi kabul edilerek faiz başlangıçının belirlenmesi hatalı olmuştur. Bu husus bozma sebebi ise de, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca halen yürürlükte olan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Ayrıca gerekçeli karar başlığında 2 nolu davacı olarak ... adının da yazılması dosyanın tek davacısının ... olması nedeniyle hatalı olup hükümden çıkartılması gerekmiştir.
Sonuç: Yukarıda yazılı sebepten;
1-Davacı: "2-... -25933700100" ibaresinin hükümden çıkartılmasına,
2-Temyiz olunan kararın hüküm sonucunun “1” numaralı bendinde yer alan "fesih tarihi olan 28.02.2008 tarihinden” şeklindeki ifadenin silinerek yerine "fesih tarihi olan 22.06.2010 tarihinden” ifadesinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 12.02.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.