Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/5901 Esas 2019/9619 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5901
Karar No: 2019/9619
Karar Tarihi: 18.12.2019

Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/5901 Esas 2019/9619 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından açılan kamu davasında, sanığın 2007 yılında sahte fatura kullanma suçunu işlediği iddia edilmiş ve suça konu faturaların Kurumlar vergisi indiriminde kullanıldığı tespit edilmiştir. Suç tarihi 26.04.2008 olarak belirlenirken, sanığın temel cezası 18 ay hapis olarak belirlenmiştir. Ancak, suça konu faturalara ilişkin Vergi Usul Kanunu'nun 359/b-1 maddesi uyarınca hapis cezasının alt sınırının 3 yıla yükseltildiği göz önünde bulundurulmadan eksik ceza tayini yapılmıştır. Ayrıca, uzun süreli hapis cezası ertelenen sanığın hak yoksunlukları konusunda yanlış bir değerlendirme yapılmıştır. Bu nedenlerle, karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359/b-1 maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e, 67/4 ve 53/1-c maddeleri
- 5728 sayılı Yasa'nın 276. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi

11. Ceza Dairesi 2019/5901 E. , 2019/9619 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın "2007 takvim yılında sahte fatura kullanma" suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; suça konu faturaların Kurumlar vergisi indiriminde kullanıldığının tespit edilmesi nedeniyle suç tarihinin "26.04.2008" olduğu; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 359/b-1. maddesinde düzenlenen "sahte fatura kullanma" suçunun cezasının üst sınırı itibarıyla tabi olduğu 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen zamanaşımı sürelerinin temyiz inceleme tarihi itibarıyla henüz dolmadığı anlaşılmakla tebliğnamedeki zamanaşımı nedeniyle düşme isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre katılan vekili ve sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz nedenlerinin reddine; ancak:
1-Sanığın 2007 takvim yılında sahte fatura kullandığı idda ve kabul edilen kamu davasında, suça konu faturalar kurumlar vergisinde kullanıldığından suç tarihinin 26/04/2008 olduğu ve 08.02.2008 tarihinde resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 276. maddesiyle değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359/b-1 maddesi gereğince hapis cezasının alt sınırının 3 yıla yükseltildiği gözetilmeden temel cezanın 18 ay hapis olarak uygulanması suretiyle eksik ceza tayini, yasaya aykırı,
2-Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarının alt soy dışındakiler için uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekili ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.12.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.