17. Ceza Dairesi 2019/9622 E. , 2019/16523 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I) Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükmün temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ...’ın temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II) Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Temyize gelmeyen sanık ...’ın savunmasında, suçu birlikte işlediklerini kabul etmekle suç saatine ilişkin bilgi vermediği, temyize gelmeyen sanık ...’in hazırlıkta savcılıkta verdiği ifadesinde sanıkların suçu işlediğini kendisine söyledikleri ancak başka bilgisinin olmadığını bildirdiği yine suç saatine ilişkin bilginin sanığın ifadesinde yer almadığı, sanıkların olaydan 1 hafta sonra başka bir olay nedeniyle yakalandıklarında bu suçun ortaya çıktığı, karar gerekçesinde yer alan düğüne gittikten sonra hırsızlık yaptıklarına ilişkin bilgilerin müşteki ...’nun iş yerinden hırsızlık konusunda olmadığı 01.09.2013 tarihli yakalandıkları suça ilişkin olduğunun ve müştekinin iş yerini 22.08.2013 günü saat 21.30’da kapattığı ertesi gün sabah 07:00 sıralarında açmaya geldiğinde hırsızlık olayını öğrendiğinin tespiti karşısında; sanık ... hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından TCK’nun 143. ve 116/4. maddelerinin uygulanması gerekçelerinin nelerden ibaret olduğu karar yerinde tartışılmadan bu maddelerin uygulanması,
Kabule ve uygulamaya göre de;
2)Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümde TCK’nun 142/1-b maddesine göre belirlenen 2 yıl hapis cezasından TCK-143. maddesi uygulanırken 1/5 oranında arttırım yapılarak 2 yıl 4 ay 24 gün hapis cezası yerine 2 yıl 4 ay hapis cezası belirlendiği, bu miktar üzerinden TCK’nun 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılarak 2 yıl hapis cezası belirlenmesi gerekirken 1 yıl 11ay hapis cezası belirlenmek suretiyle eksik ceza tayini
3) Suçun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin tespiti karşısında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan TCK’nun 119/1-c maddesinin uygulanmaması,
4)T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sıyılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 23.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.