Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8066 Esas 2019/9615 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8066
Karar No: 2019/9615
Karar Tarihi: 17.12.2019

Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8066 Esas 2019/9615 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın defter ve belge gizleme suçundan mahkum edildiği ifade ediliyor. Kararda, defter ve belgelerin ibrazına ilişkin istemin tebliğ edilmesinden 15 gün sonra suçun işlendiği belirtiliyor. Ancak suç tarihinin yazım hatasıyla eksik olarak 2010 olarak belirtildiği ve bu hatanın düzeltilmesi gerektiği kararına varılmıştır. Sanığın cezasında azaltıcı sebebin nitelik ve derecesinin takdir edildiği, savunmasının reddedildiği ve verilen hükmün isabetsizlik içermediği belirtiliyor. Sonuç olarak kararın onandığı ifade edilmektedir.
Kanun Maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi.

11. Ceza Dairesi 2017/8066 E. , 2019/9615 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belge gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Defter ve belgelerin ibrazına ilişkin istem yazısının 14/12/2010 tarihinde tebliğ edilmesinden itibaren 15 günlük sürenin bitimi olan 30/12/2014 olması gereken suç tarihinin gerekçeli kararda 2010 olarak eksik yazılmasının Mahkemesince düzeltilmesi, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere göre; sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa, uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış ve sanığın temyiz talebi bu nedenle yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA, 17.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.