Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/303 Esas 2020/349 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/303
Karar No: 2020/349
Karar Tarihi: 23.01.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/303 Esas 2020/349 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı taraf, taraflar arasında hizmet alım sözleşmesi olduğunu ve dava dışı işçinin açmış olduğu işçi alacağı davası sonucunda tarafların müteselsil ve müştereken sorumluluğuna hükmedildiğini, bu nedenle davalıların ödemesi gereken ücretleri ödediklerini ve rücuen tahsil etmek istediklerini iddia etmiştir. Davalı cevap vermemiştir. Mahkeme, taraflar arasındaki sözleşme ve ek şartlara göre işçinin tüm hakları ve sorumluluklarının yükleniciye ait olduğunu belirtmiş, ancak davalının sorumlu olduğu tutarın işçi çalıştırdığı süre ile sınırlı olduğu gerekçesiyle davayı kısmen kabul etmiştir. Davacı tarafından yapılan temyiz itirazları reddedilmiştir. 23. Hukuk Dairesi’nin 2020/349 sayılı kararı, davacının tüm temyiz itirazlarının reddedildiği ve hükümün onaylandığı, 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi uyarınca harç alınmaması gerektiği ve karardan 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olduğunu belirtmektedir. Kararda ayrıca 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 60. maddesi, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 113. maddesi ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi de yer almaktadır.

23. Hukuk Dairesi 2019/303 E. , 2020/349 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, taraflar arasında hizmet alım sözleşmesi olduğunu, dava dışı işçinin açmış olduğu işçi alacağının tazminine ilişkin dava sonucu verilen karar ile tarafların müteselsil ve müştereken sorumluluğuna hükmedildiğimi, hükmedilen bedelin takip yapılması sonucu davacı tarafça ödendiğini, bu bedelin davalıların sorumluluğunda olduğunu savunarak ödenen 25.884,63 TL’nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte rücuen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, tatraflar arasındaki sözleşme ve eki şartnamelere göre işçinin tüm hakları ve mali ve hukuki sorumluluklarının yükleniciye ait olacağının belitrdildiği, ancak davalının sorumlu olduğu tutarın işçiyi, çalıştırdığı süre ile sınırlı olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Yasa"nın 13/j maddesi uyarınca davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 23.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.