MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... . Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 04.10.2016 tarih ve 2015/133-2016/587 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının davalı bankadan 2006 yılında işletme ihtiyaç kredisi ve 2007 yılında işletme ipotek karşılığı krediler kullandığını, her kredi kullanıldığında ve her yapılandırma yapıldığında davacıdan masraf adı altında haksız olarak 10.000,00 TL"ye yakın bedel alındığını, ayrıca davacıya ihbar gönderilmemesine rağmen ihbar masrafı altında pek çok kez paraların haksız olarak alındığını, bu paraların iadesi için yaptıkları başvuruların reddedildiğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere şimdilik 5.000,00 TL"nin dava tarihinden itibaren ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, ..."nın 22. maddesi uyarınca ücret isteme hakkına sahip olduklarını, Rekabet Kurulu kararına göre de bu ücretlerin serbestçe belirlenebileceğini, bu ücretlerin alınmasının iyiniyet kurallarına aykırı olmadığını, taraflar arasındaki sözleşme kapsamında ihbar ücretinin düzenlendiğini, bu nedenle ihbar ücreti alınmasının da yerinde olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasında akdedilen sözleşmenin 10/4 maddesinde istihbarat ve inceleme vs. ücretleri alınacağının belirtildiği, sözleşmede %1"lik bir oranın kabul edildiği, sözleşmedeki oran uygulanmak suretiyle yapılan hesaplama sonucu haksız tahsil edilen meblağın 2.921,50 TL olduğu, ancak davalı yönünden usuli kazanılmış hak bulunduğu gerekçesi ile 2.865,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı davalıdan peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 06/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.