Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Anayasa"nın 40/2, 5271 sayılı CMK"nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri uyarınca, hüküm fıkrasında, başvurulacak kanun yolunun, merciinin, başvuru şekli, sürüse ve bu sürenin başlangıcının açıkça ve ilgiliyi yanıtmayacak biçimde gösterilmesi gerekmekte olup; dosya kapsamına göre, sanğın yokluğunda verilen infaza konu 19/02/2008 tarihli ara kararın belirtilen kanuni unsurları içermediği gibi sanığa usulüne uygun şekilde tebliğ de edilmediğinin anlaşılması karşısında; mahkamaca verilen 17/11/2009 tarihli mahkûmiyet hükmünün yok hükmünde olduğu, sanığın 15/12/2009 tarihli temyiz dilekçesinin 19/02/2008 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik kararına yönelik olduğu kabul edilere, yapılan incelemede;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785 esas ve 2012/101 karar sayılı kararında açıklandığı üzere; "kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma" suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen "tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve göevli itiraz merciince verilmesi için, bu suçla ilgili olarak kararın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 02.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.