MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve diğeri vekili Avukat ... ... tarafından, davalı ... aleyhine 11/01/2013 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 17/07/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız eylem nedeniyle uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, oğulları olan ....’ın öğretmeni olan davalı tarafından derste yaralandığını, davalının ... Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/174 esas sayılı dosyasında bu eylemi nedeniyle cezalandırıldığını belirterek kendileri adına asaleten oğulları adına velayeten uğramış oldukları manevi zararın ödetilmesini istemişlerdir.
Davalı, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davacıların çocuğu olan ....’ın öğretmeni olan davalının sınıf içinde ders esnasında yaramazlık yapması, ödevlerini yapmaması nedeniyle yanağından hafif tokatladığı, davalının bu eylem nedeniyle özür dilediği, dosya kapsamı ve dinlenen tanık beyanlarına göre davacıların zararlarının olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden; ceza dosyası kapsamı, dinlenen tanıklar ve adli rapor göz önüne alınarak davalının davacı ....’ı kasten yaraladığı sabittir. Mahkeme gerekçesindeki değerlendirmeler tazminat miktarı belirlenirken göz önüne alınması gereken hususlar olup, davanın reddini gerektirmez. Olay tarihinde yürürlükte bulunan BK’nın 47. maddesi gereğince davacılar yararına uygun bir manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, davanın tümden reddi doğru görülmemiş, kararın bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 18/01/2016 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY YAZISI

Dava; haksız eylem nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş; kararı davacılar vekili temyiz etmiştir.
Davacılar, oğulları olan ...."ın davalı öğretmeni tarafından dövülmesi nedeniyle kendileri ve çocukları için toplam 25.000 TL manevi tazminat isteminde bulunmuşlardır.
Dava konusu haksız eylem 13/02/2012 tarihinde meydana gelmiş olup, o tarihte yürülükte olan Borçlar Kanunu"nun 47. maddesi "cismanı zarara uğrayan kimseye özel hak ve şartların takdir edilmek sureyitle manevi tazminata hükmedileceğini" düzenleme altına almıştır. 1 Temmuz 2012 tarihinde yürülüğe giren Türk Borçlar Kanunu"nun 56. maddesinde ise "Hâkim, bir kimsenin bedensel bütünlüğünün zedelenmesi durumunda, olayın özelliklerini göz önünde tutarak, zarar görene uygun bir miktar paranın manevi tazminat olarak ödenmesine karar verebilir. Ağır bedensel zarar veya ölüm hâlinde, zarar görenin veya ölenin yakınlarına da manevi tazminat olarak uygun bir miktar paranın ödenmesine karar verilebilir." hükmü getirilmiştir.
Görüleceği üzere gerek olay tarihi itibariyle yürülükte olan Borçlar Kanunu"nun 47. maddesi, gerekse yargılama aşamasında yürülüğe giren Türk Borçlar Kanunu"nun 56. maddesi hükümleri ve küçük Kaan"ın yaralanma derecesi gözetildiğinde davacılardan anne ve baba için manevi tazminat isteminin reddine ilişkin mahkeme kararı sonuç itibariyle yasa hükmüne uygun olmuştur.
Açıklanan nedenlerle davacılardan sadece .... yönünden bozma kararına katılmakla birlikte, diğer davacılar ... ve ... ile ilgili olarak mahkemece verilen kararın onanması gerektiği düşüncesindeyim. 18/01/2016