MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nesebini değiştirme
HÜKÜM : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK’nin 231/8. fıkrası gereğince, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 22.06.2010 tarihinden deneme süresi içinde işlenen ikinci suçun işlendiği 20.12.2012 tarihine kadar dava zamanaşımı süresinin durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7. ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “çocuğun nesebini değiştirme” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve sanık lehine olan 765 sayılı TCK’nin 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, yüklenen suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden mahkumiyet kararı verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta 1412 sayılı CMUK"nin 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK"nin 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 17.12.2019 tarihinde hükmün açıklanması koşullarının oluştuğuna dair ön sorun yönünden Üye ..."ın karşı oyu ve oy çokluğu ile diğer yönlerden ise oybirliğiyle karar verildi.

KARŞI OY

Dairemizin 17/12/2019 tarih, 2019/1312 Esas, 2019/9577 Karar sayılı çoğunluk görüşüne aşağıdaki sebeplerden katılmıyorum.
Sanığın, 765 sayılı TCK’nin 445, 59/2 maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair, 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanması suretiyle kurulan Gölköy Asliye Ceza Mahkemesi’nin 18/11/2015 tarih 2015/178 Esas, 2015/415 Karar sayılı kararı usul ve yasaya aykırıdır.
Sanık hakkında aynı mahkemece 28/04/2010 tarih 2009/91 Esas, 2010/51 Karar sayıyla verilen hükmün CMK’nin 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakıldığı anlaşılmaktadır.
Deneme devresi içinde sanık hakkında Gölköy Asliye Ceza Mahkemesi’nin 13/01/2015 tarih 2014/162 Esas 2015/19 Karar sayı ile TCK’nin 86/2, 29/1, 62/1, 52/2 maddeleri uyarınca doğrudan 1000 TL APC ile cezalandırılmasına ilişkin kesin olarak verilen hükme istinaden ilgili mahkemesine ihbarda bulunulduğu görülmüştür.
Kesin olarak verilen kararların olağan yargı yolu içinde temyiz incelenmesine konu edilmesi mümkün değildir. Ancak şartların varlığı halinde kanun yararına bozma suretiyle hukuka aykırılığın giderilmesi mümkündür. Dolayısıyla etkin bir yargısal denetime tabi olmayan kesin hükümlerin hükmün açıklanmasına dayanak alınması mümkün değildir. Bu durum iç hukukumuzun bir parçası olan İnsan Hakları ve Ana Hürriyetleri Korumaya Dair Avrupa Sözleşmesinin 6/2. maddesine güvence altına alınan Masumiyet Karinesinin ihlali niteliğindedir. Bu sebeplerle anılan mahkeme kararının öncelikle hükmün açıklanma koşullarının bulunmadığı sebebi ile bozulması gerektiği düşüncesiyle sayın çoğunluğun (hükmün açıklanma koşullarının oluştuğu yönündeki) görüşüne katılmıyorum. 17.12.2019