Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/19722 Esas 2017/2845 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, davanın usulden reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dava, davacının 15/07/1993-20/09/1994 ve 01/10/1995-01/08/2005 tarihleri arasında davalı işverene ait iş yerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, HMK"nın 114/1-g maddesi gereğince davacının yatırması gereken gider avansını yatırmaması nedeniyle davanın HMK"nın 115/2. maddesi gereğince usulden reddine karar verilmiştir.
Eldeki dava, 1086 sayılı HUMK"un yürürlükte olduğu 13/12/2005 tarihinde açılmıştır.
Mahkemenin 22/11/2011 tarihli ara kararı ile davacıya 324,00 TL eksik gider avansını yatırması için 2 hafta kesin süre verilmiştir.
324,00 TL avansın yatırılmasına dair ara karar delil avansına ilişkin olup hizmet tespiti davası kamu düzenine ilişkin olduğundan, mevcut deliller çerçevesinde mahkemece bir karar verilmesi gerekirken yerinde olmayan gerekçe ile yazılı biçimde davanın usulden reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Öte yandan görülmekte olan davanın 1086 sayılı HUMK döneminde 13/12/2005 tarihinde açıldığı, 6100 sayılı HMK"nın yürürlüğe girdiği 01.10.2011 tarihi itibari ile davanın ilk aşaması olan dilekçeler aşamasının tamamlandığı ve tahkikat aşamasına geçildiği, bu durumda; gerek 6100 sayılı HMK"nın 120. maddesi, gerekse; Hukuk Muhakemeleri Kanunu Uygulama Yönetmeliği’nin 45. maddesindeki düzenlemelere göre; tarifede sayılan gider avanslarının dava dilekçesi ile davanın açılması sırasında mahkeme veznesine yatırılması gereken gider olması nedeni ile dilekçeler aşamasının tamamlanmış bulunması ve HMK’nın
448. maddesinin açık hükmü karşısında, davacılar yönünden HMK’nın 120. maddesinin uygulanması mümkün değildir. Bu nedenle; 6100 sayılı HMK’nın yürürlük tarihi olan 01.10.2011 tarihinden önceki 1086 sayılı HUMK"nın yürürlükte olduğu dönemde açılan bu dava için yapılacak masraflar nedeniyle istenilecek giderlerin delil avansı kabul edilip, HMK’nın 324. maddesi uygulanmak suretiyle sonuca gidilmesi gerekir.
Hal böyle olunca uyuşmazlığa konu davada tahkikat aşamasına geçilmiş bulunduğu gözetilerek, bu aşamada, sadece HMK’nın 324. maddesi uyarınca delil avansı istenebileceği gözden kaçırılarak, davanın reddine karar verilmesi doğru değildir (Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 27.11.2015 gün ve 2014/5-421 E. 2015/2709 K.sayılı kararı da bu yöndedir)
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 06/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.